Ανάβαση στον Ωλενό Ερυμάνθου

   Ο Ωλενός ή Ωλονός, είναι η ψηλότερη κορυφή του όρους Ερύμανθος, με υψόμετρο 2.223 μέτρα. Πρόκειται για ένα μυθικό βουνό, καθώς πήρε το όνομά του από τον Ερύμανθο, ο οποίος σύμφωνα με την μυθολογία ήταν απόγονος του πρώτου βασιλιά της Αχαΐας, του Λυκάονα.  Επίσης, στο βουνό αυτό πραγματοποίησε τον 4ο άθλο του ο Ηρακλής, εξολοθρεύοντας τον Ερυμάνθιο Κάπρο. 

  Ο Ερύμανθος είναι ένα αρκετά εκτεταμένο και άγριο οροσύμπλεγμα στα σύνορα Αχαΐας και Ηλείας, με απότομες, μυτερές αλλά και ογκώδεις κορυφές, που παρ' όλα αυτά σχηματίζει και αρκετά μεγάλα οροπέδια και αχανή βοσκοτόπια, όπως αυτό που βρίσκεται στο διάσελο μεταξύ Ωλενού και Μουγγίλας. Για τον λόγο αυτό, κατά τα παλαιότερα χρόνια είχε αναπτυχθεί πολύ έντονη κτηνοτροφική δραστηριότητα σε ολόκληρο τον όγκο του βουνού, όπως άλλωστε μαρτυρούν και οι δεκάδες παραδοσιακές ποιμενικές εγκαταστάσεις και στάνες τσελιγκάδων που βρίσκονται διάσπαρτες παντού, σχεδόν όπου και να κοιτάξει κανείς. 

 Το ευχάριστο είναι πως, όλες αυτές οι εγκαταστάσεις είναι κυρίως προσβάσιμες μόνο μέσω καλοχαραγμένων μονοπατιών, αντί για δρόμους, προσφέροντας έτσι αμέτρητες επιλογές για πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές, εκτός από το ότι με αυτόν τον τρόπο διατηρείται ακόμη ανέγγιχτη η σπάνια φυσική και άγρια ομορφιά ενός τόσο σημαντικού και ενδιαφέροντος ορεινού όγκου όπως ο Ερύμανθος.

 Η πρώτη μας επίσκεψη στο βουνό μάς άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αν και πραγματοποιήσαμε την πιο κλασσική διαδρομή που υπάρχει στο βουνό. Ύστερα από διανυκτέρευση σε σκηνές λίγο πιο πάνω από τον οικισμό της Τσαπουρνιάς, ξεκινήσαμε με την ανατολή του ηλίου την πορεία μας προς τον Ωλενό, συνοδεία μιας θορυβώδους συναυλίας από ανοιξιάτικα κελαηδήματα πουλιών παντός είδους, με κυρίαρχο τον κούκο...

Λίγο μετά το στήσιμο των σκηνών, προετοιμασία για το δείπνο.

Το επόμενο πρωί, στο τελείωμα του δάσους. Μπροστά μας το πανόραμα των κορυφών Χέρωμα (1.761μ.), Μικρή Μουγγίλα (1.890μ.), Μουγγίλα (2.169μ.), Ωλενός (2.223μ.) και Νεραϊδοβούνι (1.945μ.). Από εδώ θα τραβερσάρουμε όλες τις κορυφές μέχρι την βάση του Ωλενού.

Στη θέση Λάπατα, στην ρεματιά ανάμεσα από το Χέρωμα και την Μικρή Μουγγίλα, συναντάμε το σημείο από όπου αναβλύζει μεγάλη ποσότητα νερού η οποία λίγο χαμηλότερα σχηματίζει τον καταρράκτη Γκρεμιστό.

Ματιά προς την Αιτωλοακαρνανία, όχι με την πιο καθαρή ατμόσφαιρα...
Βαράσοβα (917μ.).

Τραβέρσα Μικρής Μουγγίλας, λίγο πριν την στάνη.

Η στάνη στην θέση Μπάρμπα, με τον χαρακτηριστικό κεδρίσιο κορμό/κρεμάστρα! Στο βάθος η Μουγγίλα και πιο πίσω ο Ωλενός.

Καλοδιατηρημένη στρούγκα στην Στάνη Μπάρμπα.

Σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας, σχεδόν όπου και να κοιτάξουμε.

Κονάκι τσελιγκάδων.

Συνεχίζουμε για την (μεγάλη) τραβέρσα της Μουγγίλας, μέσα σε μια... «θάλασσα» από αγριομάραθο!

Χαρακτηριστική κατολίσθηση πριν την Μουγγίλα, που μπορεί να παρακαμφθεί από λίγο πιο ψηλά για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Μετά την κατολίσθηση, κοιτώντας προς Μικρή Μουγγίλα και Στάνη Μπάρμπα (διακρίνεται αριστερά).

Η ρεματιά από κάτω μας. Στον ορίζοντα το Παναχαϊκό, ο Μπαρμπάς και ο Κλωκός.

Η πρώτη χιονούρα στην τραβέρσα της Μουγγίλας.

Αυτά τα δυο πάνε μαζί...

Η πρώτη μας οπτική επαφή με ολόκληρη την πυραμίδα του Ωλενού.

Εντυπωσιακοί σχηματισμοί πετρωμάτων. Πίσω το Νεραϊδοβούνι (1.945μ.).

Ο Ωλενός (2.223μ.) και τέρμα αριστερά η τελική ανηφόρα για την προσέγγιση της κορυφής.

Κι άλλες στάνες.

Φυσικό γλυπτό.

Άφιξη στο οροπέδιο (1.820μ.).

Πλησιάζοντας το καταφύγιο ανάγκης, στο διάσελο Μουγγίλας - Ωλενού.

Οι πρώτες ανηφόρες. Η θέα πίσω μας εκπληκτική...

Στοχεύοντας στο ρηχό διασελάκι στο μέσον της κορυφογραμμής, ευθεία πάνω. Η σήμανση από εδώ και έπειτα είναι φθαρμένη και δυσδιάκριτη, αλλά κάποιοι προσωρινοί κούκοι, βοηθούν.

Βουνίσια θέα... Μουγγίλα, Ψηλή Τούρλα και Πυργάκος.

Αυτό θα πει ΒΟΥΝΟ... πίσω μας η φοβερή Μουγγίλα (2.169μ.), μας δίνει κουράγιο για την απότομη ανηφόρα και την ζέστη που όσο πάει και δυναμώνει.

Κάτω από την Ψηλή Τούρλα. Κι άλλες στάνες, κι άλλα βοσκοτόπια...

Επιτέλους, φτάνουμε στο πλατό πριν την κορυφή. Στο βάθος η Ψηλή Τούρλα (1.950μ.).

Κορυφή Ωλενός (2.223μ.), περίπου 4 ώρες μετά την εκκίνηση.

Στην μνήμη της 28χρονης Γιάννας Γρατσιά, η οποία έπεσε νεκρή ύστερα από χτύπημα κεραυνού στην κορυφή... (*περισσότερα εδώ)

Δυτική πλευρά Ερυμάνθου, ρεματιά πηγών Τεθρέα και θέα προς τον κάμπο της Αχαϊας.

Ξαρχίτικα, Αλεποχώρι, Σπαρτιά. Φοβερό μπαλκόνι, στα γκρέμια  του Ωλενού.

Ξαρχίτικα... κι άλλες στάνες.

Το Αλεποχώρι.

Η Σπαρτιά.

Το όρος Σκόλις ή Σαντομέρι (1.000μ.) και αριστερά η τεχνητή λίμνη Πηνειού.

Η τεχνητή λίμνη Αστερίου και πιο πίσω το Χαϊκάλι με τον Άγιο Στέφανο.

Δεξιά η Κάτω Αχαγιά και στο βάθος το ακρωτήρι του Αράξου.

Η τεχνητή λίμνη Βελιμαχίου (λιμνοδεξαμενή Ντασκά), μεταξύ των χωριών Ερυμάνθεια και Βελιμάχι.

Ο Άγιος Δημήτριος και πιο πίσω το Κυπαρίσσι.

Ένα θεόρατο τείχος στα νότια του Ωλενού. Αριστερά ο Πυργάκος (2.050μ.), δεξιά ο Προφήτης Ηλίας (2.125μ.) και ενδιάμεσα η μακριά και σχεδόν ισοϋψής κορυφογραμμή που τα ενώνει. 

Στο βάθος η κορυφή Ανάληψη (1.794μ.), του όρους Λάμπεια ή Αστράς, νότια διακλάδωση του Ερυμάνθου.

Θέα προς τον βορρά.

Ο Κεντριάς (1.923μ.) και στο βάθος ο Πατραϊκός.

Δυτικά προάστια της Πάτρας.

Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου (Χαρίλαος Τρικούπης).

Το Καλούσι.

Θέα προς τα ανατολικά.

Σε πρώτο πλάνο η ράχη της Μουγγίλας, πίσω το Καλλιφώνι (1.997μ.) και στο βάθος ο Χελμός ή Αροάνια Όρη (2.355μ.).

Ο Προφήτης Ηλίας (2.282μ.) του Χελμού και στο βάθος η Ζήρεια ή Κυλλήνη (2.374μ.).

Θέα προς το οροπέδιο!

Αφήνοντας πίσω τον Ωλενό.

Ξανά στο οροπέδιο, κάτω από την Μουγγίλα.

Ακολουθώντας ξανά το μονοπάτι.

Αρκετή ώρα αργότερα, απαραίτητη στάση στα Λάπατα... 

Βίντεο από την διαδρομή

Η διαδρομή στο Wikiloc:

 

Powered by Wikiloc