Χειμερινή ανάβαση στον Άννινο Παναιτωλικού

   Ο Άννινος είναι η τελευταία κορυφή στα νοτιοανατολικά του Παναιτωλικού Όρους, και αν και αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα βουνά της περιοχής, παραμένει άγνωστο και ελάχιστα επισκέψιμο. Η κορυφογραμμή του, με μέγιστο υψόμετρο 1.702 μέτρα, είναι το νοτιότερο σημείο της ευρυτανικής γης, καθώς ταυτίζεται με τα νοτιότερα σύνορα των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας.

  Από την πλευρά της Ευρυτανίας, κοντινότερα χωριά στον Άννινο είναι το Ρυάκι (Καρυά) και αρκετοί ερειπωμένοι μικροοικισμοί της Μεσοκώμης, ενώ από την πλευρά της Αιτωλοακαρνανίας, ο Άγιος Θεόδωρος (Μαχαλάς), η Κόνισκα και ο Διπλάτανος. Το συγκρότημα του Ανατολικού Παναιτωλικού περιλαμβάνει, χωρίς υπερβολές, τα ομορφότερα και πιο άγρια ορεινά τοπία που μπορεί κανείς να συναντήσει στην Αιτωλία και τη νότια Ευρυτανία κι αυτό είναι σίγουρα η αιτία των πολυάριθμων επισκέψεών μας εκεί...

  Αυτή τη φορά, πραγματοποιήσαμε μια κατ' εξοχήν χειμερινή εξόρμηση σε πλήρως χιονισμένο πεδίο με μεγάλες ποσότητες χιονιού, αφού οι πυκνές χιονοπτώσεις του Ιανουαρίου δεν είχαν τελειωμό. Φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό (χιονορακέτες, γκέτες κτλ). Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εικόνες που αντικρίσαμε μας άφησαν άφωνους!

«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται», λένε...λίγο πριν φτάσουμε στην Κόνισκα, αντικρίσαμε αυτό το υπέροχο τοπίο: το χωριό με φόντο τις χιονισμένες κορυφές Κουκουρέχι (1.746μ.) και Στέγκος (1.625μ.), που μόλις άρχισε να τις χτυπά ο ήλιος!

Έχοντας διανύσει ήδη 1,5χλμ. μέσα στο χωριό, βγήκαμε στον δρόμο για τα αποκλεισμένα και έρημα (τον χειμώνα) χωριά Ρυάκι και Μεσοκώμη. 

Άννινος...η πυραμίδα της κορυφής.

Μια ματιά προς τα όρη της Ναυπακτίας...

Δρόμοι απάτητοι!

Το Κουκουρέχι, σε μια...σπάνια πόζα.

Βαδίζοντας στον κατεστραμμένο δρόμο, με το χιόνι να ξεπερνά το ένα με ενάμιση μέτρο! Οι χιονορακέτες βέβαια έκαναν πολύ καλή δουλειά...

Το τελευταίο και πιο δύσκολο μέρος της πορείας: ανάβαση στην απότομη πυραμίδα της κορυφής, με αρκετή κόντρα.

Μια ματιά προς τον νότο...

Στην κορυφή του Άννινου (1.702μ.), 4,5 ώρες μετά την εκκίνηση.

Δυτικά βλέπουμε το ογκώδες συγκρότημα του Κατελάνου και των κορυφών Ντόμη, Κόκα, Ζυγός, Ξάνθη, και Κρημνίτσα.

Ο Κατελάνος (1.924μ.).

Βορειοδυτικά του Άννινου ορθώνεται η επιβλητική Τριανταφυλλιά (1.817μ.).

Τριανταφυλλιά. Η τεράστια και γυμνή από βλάστηση έκταση αυτής της κορυφής σε συνδυασμό με την μεγάλη ποσότητα χιονιού, δημιουργούν ένα εντυπωσιακό θέαμα!

Το Αργυρό Πηγάδι (Γκερτοβός) Θέρμου, στους πρόποδες της Τριανταφυλλιάς.

Το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.) και ο Κούτπας (1.795μ.).

Λίγο πιο βόρεια αντικρίζουμε ένα απίστευτο πανόραμα με τις αμέτρητες κορυφές της Πίνδου! Πίσω από κάθε διάσελο ή άνοιγμα, εμφανίζεται κι ακόμα ένα βουνό, ακόμα μια κορυφή: Παναιτωλικό, Όρη Βάλτου, Ξεροβούνι Άρτας, Τζουμέρκα, Κρυάκουρας, Κακαρδίτσα, Χελιδόνα, Δυτικά και Βόρεια Άγραφα, συνθέτουν το μεγαλείο της ορεινής ηπειρωτικής Ελλάδας...

Κοντινή ματιά στο Κουκουρέχι (1.746μ.). Πίσω δεξιά το Τρύπιο Βνι (1.695μ.) της Χελιδόνας με φόντο τα Τζουμέρκα (2.393μ.) και τον Κρυάκουρα (2.147μ.).

Η Χελιδόνα (1.974μ.) σε μια άγνωστη και ελάχιστα φωτογραφημένη όψη, και δεξιά οι αλλεπάλληλες κορυφές των Δυτικών Αγράφων (Λιάκουρα, Φτέρη, Μπαλντενήσι, Κουρούνα, Σαλαγιάννη, Ντελιδήμι).

Το Πλατανάκι (1.777μ.) και πίσω ακριβώς η γιγαντιαία Καλιακούδα (2.099μ.) με το Μέγα Ίσωμα (1.946μ.). Στο βάθος αριστερά, διακρίνονται επίσης το Ντελιδήμι (2.163μ.) και η Καράβα (2.184μ.) των Αγράφων.

Πάνω η Αμβρακιά και κάτω τα Αμπέλια, ακόμα δύο χωριά του δήμου Θέρμου

Ο Άγιος Θεόδωρος (Μαχαλάς) Θέρμου.

Η Λύρα (1.630μ.), μια εντελώς άγνωστη κορυφή στα όρια Ευρυτανίας - Ναυπακτίας. Στο βάθος δεξιά τα Κοκκάλια (1.716μ.).

Η κορυφογραμμή του Άννινου προς τα ανατολικά (Τούμπες), με φόντο τον Καρφοπεταλιά (1.563μ.) και τα υπόλοιπα ρουμελιώτικα βουνά (Οξυά, Κοκκινιά, Βαρδούσια).

Τεχνητή λίμνη Ευήνου.

Η Τσεκούρα (1.733μ.) και στο βάθος τα Όρη Λιδωρικίου. Διακρίνεται και ο δρόμος από Αμπελακιώτισσα προς Περδικόβρυση.

Ο Αρδίνης (1.699μ.), με τον δρόμο που κατηφορίζει από Χάνι Λιόλιου προς Άγιο Δημήτριο.

Η Περίστα Ναυπακτίας, στις πλαγιές του Ξεροβουνίου.

Το Τσακαλάκι (1.710μ.) και στο βάθος δεξιά η Ζήρεια ή Κυλλήνη (2.376μ.).

Σε πρώτο πλάνο ο Ψωριάρης (1.398μ.) και το Αλωνάκι (1.419μ.) και πίσω το Παναχαϊκό με τον Ερύμανθο, βουνά της βόρειας Πελοποννήσου. Μέσα στα σύννεφα το Ριγάνι (1.469μ.).

Οι ψηλές κορυφές του Ερυμάνθου: Μουγγίλα (2.169μ.) και Ωλενός (2.224μ.), εντυπωσιακές ακόμα και από τόσο μακριά, μας τραβούν την προσοχή καθώς κοιτάμε νότια.

Κόνισκα Θέρμου, η αφετηρία της πορείας μας.

Από μπροστά προς τα πίσω: Ανεμίτσα (1.136μ.) με τον δρόμο από Διασελλάκι προς Πέρκο, Ανάληψη (1.021μ.), Κλόκοβα (1.038μ.) και Σκόλις (1.000μ.), όλα στην ίδια ευθεία! Ενδιάμεσα παρεμβάλλεται ο Πατραϊκός κόλπος.

Η ώρα της κατάβασης...

Βαδίζοντας στον κατεστραμμένο δρόμο, στην βάση της κορυφής.

Λίγο πριν «πέσουμε» στην ευρυτανική πλευρά του βουνού...στο βάθος το κατάλευκο και εντυπωσιακό Πλατανάκι (1.777μ.).

Φωτογραφίζοντας...

Η βόρεια πλευρά του Άννινου.

Καρίτσα. Ένας ξεχασμένος οικισμός της Μεσοκώμης (ο νοτιότερος της Ευρυτανίας), υπό την σκέπη του επιβλητικού και άγριου όγκου του Άννινου.

Ο Κατελάνος αποχαιρετά σιγά σιγά τον ήλιο, ο οποίος άφησε ανέπαφο το στοιβαγμένο χιόνι για ακόμα μια ημέρα.

Στον δρόμο για Κόνισκα, ακολουθώντας ίχνη ζώων.

Χαρακτηριστική στροφή του δρόμου (?) Κόνισκας - Μεσοκώμης! Παραλίγο να μην αντικρίσουμε το εικόνισμα αυτή τη φορά...

Αρκετά πιο κάτω, πλησιάζοντας την Κόνισκα και έχοντας πραγματοποιήσει μια εξόρμηση που μας χάρισε απίστευτες και μοναδικές εικόνες από τα τοπία των αγαπημένων μας βουνών.


Η διαδρομή στο Wikiloc:

Powered by Wikiloc