Κορυφή Τσόκα. «Μπαλκόνι με θέα», στα βόρεια του Παναιτωλικού Όρους

    Ο χαρακτηρισμός «μπαλκόνι με θέα», φυσικά δεν αποτελεί υπερβολή για την περίπτωση της Τσόκας, αυτής της κορυφής που μαζί με την γειτονική Μεγάλη Ράχη συγκροτεί την πολύ θεαματική και απότομη απόληξη της οροσειράς του Παναιτωλικού προς τα βόρεια.

   Σίγουρα για κάθε κορυφή μπορεί κανείς να πει ότι αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε κάποιο μπαλκόνι με ωραία θέα όταν μετά από μια κουραστική πορεία φτάνει τελικά σ' αυτή, αλλά εδώ, λίγο πιο πάνω από τα χωριά Χούνη, Σκιαδαίικα, Χαράστη, Ψηλόβραχος, Αγαλιανός, Φτελιά και Αλέστια, συμβαίνει κάτι μοναδικά θεαματικό, που δύσκολα «χορταίνει» το μάτι όταν το αντικρίζει.

   Ο απότομος όγκος του βουνού που ορθώνεται επιβλητικά μέσα σε λίγα στρέμματα γης και σε πολύ κοντινή απόσταση από τα καταγάλανα νερά της λίμνης Κρεμαστών, η πανοραμική θέα προς αυτή, το ελατόδασος, καθώς και οι εντυπωσιακές βουνοκορφές που απλώνονται τριγύρω (Άγραφα, Παναιτωλικό, Χελιδόνα, Καλιακούδα) συνθέτουν ένα αριστουργηματικό τοπίο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από πολυδιαφημισμένους προορισμούς και πασίγνωστα μέρη αυτής της κατηγορίας.

  Ακόμα και μια τυπική καλοκαιρινή μέρα σαν αυτή που έτυχε να επιλέξουμε φέτος τον Αύγουστο, με θολή ατμόσφαιρα και χωρίς την καθαρότητα του ορίζοντα που επιτρέπει την θέα εκατοντάδων χιλιομέτρων μακριά, είναι ικανή να εντυπωσιάσει στον μέγιστο βαθμό αυτόν που θα κοπιάσει για να ανέβει στην απότομη κορφή της Τσόκας...

  Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν η ίδια με αυτή που πραγματοποιήσαμε πριν τρία χρόνια, ξεκινώντας από τον δρόμο που ενώνει τα Σκιαδαίικα με τα Αλέστια (περισσότερα εδώ). Ας περάσουμε τώρα στις φωτογραφίες...

Το ξεκίνημα της διαδρομής, από τον δρόμο για Αλέστια. Μπροστά μας η Τσόκα.

Στις απότομες πλαγιές της Τσόκας...

Η Χαράστη Αιτωλοακαρνανίας.

Στο τέλος του δάσους.

Δροσερό πρωινό... με εκπληκτική θέα!

Λίγο πριν βγούμε στην τελευταία και αρκετά βραχώδη κόψη της κορυφής.

Βγαίνοντας στην βραχώδη κόψη της κορυφής, κι αγναντεύοντας προς την άλλη πλευρά. Στο βάθος ο Κούτουπας.

Ας επωφεληθούμε της ευκαιρίας...

Βουνίσια ρίγανη, η αυθεντική!

Μπαλκόνι με θέα!

Μπροστά μας η κορυφή ορθώνεται εντυπωσιακά.

Τα τελευταία μέτρα.

Ακολουθώντας.

Στην κορυφή της Τσόκας (1.662μ.), δύο ώρες μετά την εκκίνηση.

Θέα προς τον βορρά, λίμνη Κρεμαστών! Αναμφισβήτητα το καλύτερο σημείο για να αγναντέψει κανείς ολόκληρη την λίμνη...

Κοιτώντας νοτιοδυτικά. Δεξιά η περιοχή της Χούνης με το Χουνόρεμα, και αριστερά οι υπόλοιπες κορυφές του Δυτικού Παναιτωλικού.

Δυτικό Παναιτωλικό... εντυπωσιακή οπτική γωνία!
Δυστυχώς όμως, σε όλες αυτές τις κορυφές σχεδιάζεται να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες...
(δείτε περισσότερα εδώ)

Μπροστά το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.) και πίσω ο Κατελάνος (1.924μ.).

Η εντυπωσιακή οροσειρά Κούτουπα - Προφήτη Ηλία, σε μια σπάνια όψη...

Ο Κούτ(ου)πας (1.795μ.)!

Προφήτης Ηλίας... το εκκλησάκι, η κορυφή (1.602μ.) και η Φαφούτα (1.568μ.).

Η Χούνη Αιτωλοακαρνανίας και πιο πίσω τα Καραμαναίικα.

Η θέα από την δεύτερη (και ψηλότερη) κορυφή της Τσόκας. Μπροστά μας η δυτική κορυφή (1.662μ.).

Από την δεύτερη κορυφή κοιτώντας ανατολικά... σε πρώτο πλάνο η Μεγάλη Ράχη (1.487μ.) και πιο πίσω τα ευρυτανικά όρη.

Άποψη της λίμνης. Διακρίνονται τα χωριά Άγιος Γεώργιος, Επισκοπή και Ψηλόβραχος. Εδώ κάποτε (δεξιά), έκανε την τελευταία του στροφή ο ποταμός Ταυρωπός πριν ενωθεί με τον Αγραφιώτη και τον Αχελώο...

Απάτητες πλαγιές και «δύσκολος τόπος» κάτω μας.

Ο Ψηλόβραχος και η γέφυρα Επισκοπής.

Θέα προς τα Αγραφιώτικα βουνά (ορίζοντας). Κάτω ο Άγιος Γεώργιος και πιο πίσω η Φραγκίστα και το Κερασοχώρι Ευρυτανίας.

Η Ανατολική Φραγκίστα και το Κερασοχώρι Ευρυτανίας.

Φωτογραφίζοντας.

Βουνοκορφές του Παναιτωλικού Όρους... μπροστά το Πετρωτό (1.445μ.) και στη μέση του ορίζοντα η Τούμπα (1.680μ.) και τα Αραποκέφαλα (1.608 και 1.603μ.).

Εντυπωσιακοί σωρείτες ορθώνονται πάνω από τις κορφές... ενδείξεις για την επερχόμενη απογευματινή μπόρα!

Τα γκρέμια στη νότια πλευρά της Τσόκας. Κάτω ο δρόμος για Φτελιά και Αλέστια Ευρυτανίας.

Η Τσόκα με τις δύο κορυφές της, όπως φαίνεται από τα νότια!

Υδάτινος καθρέφτης!

Και καθώς ο καιρός μάς προδιαθέτει για την συνέχεια της ημέρας, το αγνάντεμα συνεχίζεται... το κάδρο με τις αμέτρητες κορυφές του Παναιτωλικού στα νότια, τουλάχιστον μαγευτικό.

Παλούκι - Νεραϊδοβούνι - Κατελάνος!

Ματιά προς Ευρυτανία... οι όγκοι της Χελιδόνας και της Καλιακούδας, και κάτω, μέρος του Τρικεριώτη ποταμού. Μπροστά η μεγάλη Ράχη (1.487μ.).

Η Χελιδόνα με τις δυσπρόσιτες κι απότομες πλαγιές της και στο βάθος η Καλιακούδα.

Ο δρόμος από Αμπέλια προς Χελιδόνα (Λάστοβο) Ευρυτανίας. Κάτω ο Τρικεριώτης ποταμός.

Βελωτά Ευρυτανίας... στο βάθος η συνέχεια του δρόμου προς Προυσό.

Χελιδόνα (1.974μ.) και Καλιακούδα (2.099μ.).

Το Τρύπιο Βνι (1.695μ.) της Χελιδόνας.

Τέμπλα (1.710μ.), μια από τις πολλές και δυσπρόσιτες κορυφές της Χελιδόνας. Στο βάθος αριστερά το Μοσχοπλάι (1.641μ.) και πάνω δεξιά η βόρεια κορυφή του βουνού (1.932μ.).

Τσόκα. Η νοτιοανατολική πλευρά!

Ο όγκος του Τυμφρηστού (2.313μ.) και κάτω δεξιά ο δρόμος από Αγία Βλαχέρνα προς Φιδάκια Ευρυτανίας.

Ξανά στην κορυφή, λίγο πριν κατηφορίσουμε.

Στο βάθος, πάνω δεξιά η γέφυρα Τατάρνας...

Ο καιρός κάτι σκαρώνει...

Η βόρεια πλευρά της Τσόκας και... ο γρήγορος τρόπος να φτάσεις κάτω!

Οι μπόρες στα βόρεια έχουν ήδη ξεκινήσει.

Στον δρόμο προς Φτελιά και Αλέστια, ρίχνοτας μια τελευταία ματιά στην Τσόκα.
Ετούτα τα τοπία, ετούτα τα βουνά... ποτέ δεν τα χορταίνεις!