Χειμερινή ανάβαση στην Τσούκα Παναιτωλικού

    Η Τσούκα είναι μια από τις πολλές, μη δημοφιλείς βουνοκορφές του Παναιτωλικού όρους. Ορθώνεται επιβλητικά απέναντι από το Πεντάκορφο, με τον εξαιρετικά κακοτράχαλο, απότομο και άγριο ορεινό της όγκο να αποτελεί ορόσημο για την περιοχή, καθώς και έναν από τους πέντε οι οποίοι είναι «υπαίτιοι» για αυτή την ονομασία του χωριού (οι υπόλοιποι 4 ορεινοί όγκοι είναι ο Πρ. Ηλίας, ο Κούτουπας, το Νεραϊδοβούνι και ο Κέδρος).

Η Τσούκα και το Κοφτερό, απ' το Πεντάκορφο.

   Πρόκειται για ένα βραχώδες και δύσβατο ύψωμα μικρής έκτασης, δασωμένο με κέδρα, έλατα, μαλόκεδρα και θαμνώδη βλάστηση που φτάνει ως την μυτερή του κορυφή, η οποία έχει υψόμετρο μόνο 1.365 μέτρα. Στα ανατολικά συνδέεται με τον Κέδρο (1.641μ.), και στην ουσία αποτελεί την δυτική απόληξη αυτού. Όλα τα παραπάνω, είναι οι αιτίες που η Τσούκα παραμένει εντελώς άγνωστη και ελάχιστα επισκέψιμη από ορειβάτες, αφού πολύ λίγες είναι οι οπτικές γωνίες που την κάνουν να ξεχωρίζει και να είναι ορατή ως κορυφή.

  Στους βόρειους πρόποδες της Τσούκας, βρίσκεται το φοβερό «Κακό Στεφάνι», ένας εντυπωσιακός, κάθετος γκρεμός αρκετών μέτρων όπου τον χειμώνα περιστασιακά σχηματίζονται καταρράκτες, ενώ στα δυτικά της βρίσκεται η πανέμορφη Καστανούλα, του πρώην δήμου Παναιτωλικού. 

  Από το ορεινό αυτό χωριό, που φαντάζει σαν ένα μπαλκόνι προς τα δυτικά της οροσειράς, η θέα προς όλες τις κατευθύνσεις, και ειδικά προς τις γειτονικές βουνοκορφές, είναι εξαιρετική. Για την ανάβαση στην Τσούκα, η πιο εύκολη διαδρομή ξεκινά από τα τελευταία σπίτια του χωριού και μέσω ενός χωματοδρόμου περνά στην νότια πλευρά του βουνού (η οποία είναι και η πιο ομαλή), όπου από το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου ανηφορίζει προς την κορυφή.

Η κορυφή της Τσούκας.

  Μια μουντή, άκρως χειμωνιάτικη μέρα, με τις χιονοπτώσεις να είχαν σταματήσει μόλις λίγες ώρες πριν, μας βρήκε να ξεκινούμε την πορεία μας πρωί πρωί από την Καστανούλα με προορισμό την κορυφή της Τσούκας. Τα σύννεφα έπαιζαν με τις κατάλευκες βουνοκορφές. Τα ρέματα βούιζαν και κατέβαζαν πολύ νερό «σπάζοντας» την απόλυτη ηρεμία, αφού ολόκληρη η οροσειρά του Παναιτωλικού είχε αφεθεί στα χέρια του βαρύ χειμώνα, ο οποίος φρόντισε να την ντύσει στα λευκά και να κρύψει εκεί, μέσα στα σύννεφα και τις χαράδρες, αμέτρητες υπέροχες εικόνες... 

Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό. Η πανέμορφη Καστανούλα, με φόντο τον όγκο του Προφήτη Ηλία (1.602μ.).

Φαφούτα (1.568μ.), η ορθοπλαγιά του Προφήτη Ηλία.

Καστανούλα. Απομεινάρια ενός παλιού οικισμού, στο πάνω μέρος του χωριού.

Προς Άγιο Κωνσταντίνο.

Απέναντι το Κοφτερό!

Ένας άλλος κόσμος.

Βουνό... πηγή ζωής.

Χειμερινό ελατόδασος.

Πάνω από τον Άγιο Κωνσταντίνο, αγναντεύοντας Καταβόθρα, Κοφτερό & Μαυρομίχαλο. Στο βάθος δεξιά η Τριχωνίδα.

Λίμνη Τριχωνίδα και Ακρόπολη Θεστιέων (Βλοχός).

Στα δυτικά ο Μπούμιστος (1.577μ.), των Ακαρνανικών ορέων.

Συνεχίζοντας την πορεία, προς το βραχώδες τμήμα του βουνού.

Όσο ανεβαίνουμε, τόσο πιο εντυπωσιακό το σκηνικό.

Η Κερασιά Αιτωλοακαρνανίας.

Η Καστανούλα στους πρόποδες της Τσούκας, και η ευρύτερη περιοχή στα νοτιοδυτικά του βουνού.

Προφήτης Ηλίας, ο κεντρικός ιερός ναός της Καστανούλας.

Βγαίνοντας στην κόψη.

Κόψη Τσούκας. Δεξιά, μέσα στα σύννεφα ο Κέδρος.

Στην κόψη, συνεχίζοντας.

Το βραχώδες, κακοτράχαλο πεδίο και η βλάστηση σε συνδυασμό με το χιόνι, κάνουν ελαφρώς περίπλοκα τα πράγματα.

Η ομίχλη όλο και πυκνώνει.

Αντίθεση!

Τσούκα. Στενό κομμάτι γης...

Το Πεντάκορφο (Αράχωβα) Αιτωλοακαρνανίας.

«Αιωρούμενα» ελάτια. Στο κάτω μέρος, το δημοτικό σχολείο Πεντακόρφου.

Στην κορυφή της Τσούκας, περίπου δυόμιση ώρες μετά την εκκίνηση.

Θέα προς βορρά, σύννεφα, χιόνι κι ομίχλη...

Την ίδια στιγμή, στα νότια...

Η Πλάτη, με την κορυφή της, τον Τύμπανο (912μ.). Διακρίνονται οι οικισμοί Αγία Δευτέρα (αριστερά) και Σκαλτίνα (δεξιά).

Η Σκαλτίνα και το μοναδικό δάσος βελανιδιάς - ελάτου, στην Πλάτη.

Βόρεια της Τσούκας. Στο βάθος το Πεντάκορφο.

«Τα χιόνια είναι για τις κορφές»...

Τα Καρδαραίικα της Καστανούλας.

Τσούκα!

Στη μέση του πουθενά.

Καστανούλα, το κέντρο του χωριού.

Κατεβαίνοντας. Κάτω δεξιά η Καστανούλα.

Απέναντι, οι βουνοκορφές παίζουν με τα σύννεφα...

Το Κοφτερό (1.605μ.).

Βαρύς χειμώνας (1).

Βαρύς χειμώνας (2).

Βαρύς χειμώνας (3).

Βαρύς χειμώνας (4).

Κοφτερό, η βόρεια κόψη του!

Ο κάμπος του Αγρινίου με την λίμνη Λυσιμαχία, και στο βάθος το Ιόνιο.

Ιόνιο πέλαγος... και η παραλία του Λούρου!

Η διαδρομή στο Wikiloc:

Powered by Wikiloc

*Για περισσότερες λεπτομέρειες, κάντε κλικ πάνω δεξιά στην λέξη Wikiloc