Ο Ζυγός ή Βγένα (ζυγός = βουνό) είναι μια από τις δεκάδες κορυφές του Παναιτωλικού όρους και βρίσκεται στον δυτικό κλάδο της οροσειράς. Πρόκειται για μια επιμήκη κορυφή με μέγιστο υψόμετρο 1.737 μέτρα, η οποία, μαζί με την κορυφή Κόκα αποτελεί την νοτιοδυτική απόληξη της οροσειράς, πάνω από την Τριχωνίδα και τον κάμπο του Αγρινίου.
Αν και είναι αρκετοί οι ορειβάτες που περνούν από τον Ζυγό (είτε με παράκαμψη είτε με διάσχιση της κορυφογραμμής του) ακολουθώντας την γνωστή διαδρομή από το καταφύγιο του ΕΟΣ Αγρινίου προς τον Κατελάνο, ελάχιστοι είναι όσοι στα οδοιπορικά τους αναφέρονται σ' αυτόν ή -ακόμα χειρότερα- γνωρίζουν την ονομασία του.
Αν και είναι αρκετοί οι ορειβάτες που περνούν από τον Ζυγό (είτε με παράκαμψη είτε με διάσχιση της κορυφογραμμής του) ακολουθώντας την γνωστή διαδρομή από το καταφύγιο του ΕΟΣ Αγρινίου προς τον Κατελάνο, ελάχιστοι είναι όσοι στα οδοιπορικά τους αναφέρονται σ' αυτόν ή -ακόμα χειρότερα- γνωρίζουν την ονομασία του.
Ζυγός και Κόκα, δυτική πλευρά. Διακρίνονται τα λούκια του Ζυγού και οι δύο κλάδοι απ΄το Μέγα Ρέμα |
Ο όγκος του Ζυγού σχηματίζει επιμήκη κορυφογραμμή μικρών υψομετρικών διαφορών με κατεύθυνση από βορρά προς νότο και είναι αρκετά απότομος σχεδόν σε όλες τις πλευρές του, και κυρίως στην βόρεια.
Στα βορειοανατολικά ενώνεται με την κορυφή Γ(κ)ιόρλα και στα νότια με την Κόκα, ενώ στα δυτικά το ανάγλυφο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς σχηματίζονται μεγάλες σάρες και πολυάριθμα εντυπωσιακά λούκια μήκους εκατοντάδων μέτρων που χαμηλότερα ενώνονται σχηματίζοντας τον έναν από τους δύο κύριους κλάδους του ρέματος «Μέγα Ρέμα» το οποίο χωρίζει τα χωριά Αγία Παρασκευή (Ζελίχοβο) και Αγία Βαρβάρα (Λυκοχώρι) και μετέπειτα χύνεται στην Ερμίτσα. Ο δεύτερος κλάδος αυτού του ρέματος σχηματίζεται από το διάσελο Ζυγού - Κόκας.
Η δυτική πλευρά του Ζυγού, εκτός από ενδιαφέρουσα, είναι και αυτή που μαζί με τις υπόλοιπες των γύρω κορυφών, φαίνεται από την πόλη του Αγρινίου και «στολίζει» το Αγρινιώτικο τοπίο όταν ντύνεται κατάλευκη τον χειμώνα, τραβώντας τα βλέμματα. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην συμπεριλάβουμε στην εξόρμησή μας, αυτή την πλευρά του βουνού, ειδικά όταν πρόκειται για μια από τις ελάχιστες κορυφές του Παναιτωλικού στις οποίες δεν έχουμε βρεθεί ποτέ ως τώρα.
O Κατελάνος και ο Ζυγός, όπως φαίνονται από το Αγρίνιο... |
Ξεκινώντας από το Ζελίχοβο (Αγία Παρασκευή) και συγκεκριμένα από το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, βρεθήκαμε μέσω της βόρειας πλευράς του βουνού στην κορυφογραμμή του Ζυγού και στο ψηλότερο σημείο της, 3 ώρες μετά την εκκίνηση. Για την κατάβαση συνεχίσαμε νότια μέχρι το διάσελο Ζυγού - Κόκας και αλλάξαμε κατεύθυνση (βόρεια) περνώντας στην δυτική πλευρά με τα λούκια και τις σάρες, η οποία μας οδήγησε στο Κιόσι, ένα «μπαλκόνι» ακριβώς στο δασοόριο στα δυτικά του Ζυγού, με φοβερή θέα προς τις κορυφές. Απ' το Κιόσι κατεβήκαμε κάθετα στην δασωμένη πλαγιά η οποία μετά από σχετική δυσκολία λόγω μεγάλης κλίσης & βλάστησης, μας οδήγησε πολύ σύντομα στον χωματόδρομο προς το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, απ' όπου είχαμε ξεκινήσει την πορεία. Ήταν μια πανέμορφη κυκλική διαδρομή που αν και πραγματοποιήθηκε Μάρτιο, δεν υπήρχε καθόλου χιόνι στο βουνό, αλλά μας αντάμειψε πλήρως για την επιλογή μας να την πραγματοποιήσουμε. Περισσότερες λεπτομέρειες και χάρτη της διαδρομής, θα βρείτε στο τέλος του άρθρου.
Στο ξεκίνημα, μέσα στο δάσος. Αριστερά στο βάθος η Γερακούλα (1.644μ.).
Αρκετή ώρα αργότερα, βγαίνουμε σε ξέφωτο και βοσκότοπους κοντά στην τοποθεσία «Χελιμούδες», όπου μεγάλο τμήμα του ελατοδάσους είχε καεί παλιότερα. Μπροστά μας οι κορυφές Γερακούλα, Κατελάνος, Γιόρλα και Ζυγός.
Κατελάνος... τα λούκια στην δυτική πλευρά.
Ματιά στον εντυπωσιακό όγκο του Προφήτη Ηλία, στα βόρεια της οροσειράς.
Μετά τις Χελιμούδες.
Πανύψηλα έλατα!
Έχοντας βγει από το δάσος, και ανηφορίζοντας στην απότομη βόρεια πλευρά του Ζυγού. Απέναντι η Γιόρλα (1.820μ.).
Σε πρώτο πλάνο το Κοφτερό (1.605μ.), πίσω αριστερά ο Κέδρος (1.641μ.) και στο βάθος η Φτέρη (2.127μ.) και το Λούτσι (2.045μ.) των Δυτικών Αγράφων.
Πίσω μας το συγκρότημα του Κατελάνου.
Στην βόρεια κορυφή του Ζυγού!
Κάτω αριστερά τα Προσήλια, στο κέντρο ο Βλοχός (Ακρόπολη Θεστιέων) και πιο πίσω το Αγρίνιο.
Δεξιά η Ιερά Μονή Βλοχού και πίσω η Καμαρούλα και μέρος της πόλης του Αγρινίου.
Παναιτωλικό όρος, μαγεία...
Κοιτώντας βόρεια απ' τον Ζυγό. Κάτω αριστερά το Κιόσι, όπου θα βρεθούμε αργότερα και στο βάθος δεξιά μέρος του δυτικού Παναιτωλικού.
Κατελάνος (1.924μ.), Γκιόρλα (1.820μ.) και Ξάνθη (1.810μ.).
Ζυγός, πανόραμα.
Η βόρεια κορυφή του Ζυγού.
Στο βάθος το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.).
Με φόντο τα Δυτικά Άγραφα (Φτέρη, Λούτσι, Ντεληδήμι, Λιάκουρα)... κι αυτά με ελάχιστες χιονούρες, έπειτα από έναν πολύ φτωχό χειμώνα.
Στην κορυφογραμμή.
Ακριβώς κάτω, τα εντυπωσιακά λούκια της δυτικής πλευράς του Ζυγού! Αριστερά η Κόκα (1.691μ.), δεξιά το Κιόσι (1.540μ.) και κάτω χαμηλά το Μέγα Ρέμα και η Αγία Βαρβάρα.
Με φόντο Κατελάνο - Γιόρλα.
Κάτω αριστερά η πετρόχτιστη πηγή και στο βάθος η Αγία Βαρβάρα (Λυκοχώρι).
Στην κορυφή του Ζυγού (1.737μ.), τρεις ώρες μετά την εκκίνηση.
...με φόντο το φοβερό κολλάζ των αμέτρητων κορυφών του Παναιτωλικού!
Σε πρώτο πλάνο η Γερακούλα (1.644μ.) και πίσω ο Κούτουπας (1.795μ.) με αρκετές ακόμη κορυφές ενδιάμεσα.
Η οροσειρά των Ανατολικών Αγράφων (Καταραχιάς, Νιάλα, Φλυτζάνι κτλ.) στο βάθος, με ελάχιστο φρέσκο χιόνι.
Θέα προς τα βορειοανατολικά.
Η εντυπωσιακή κορυφή της Ξάνθης (1.810μ.) και πίσω δεξιά η Τριανταφυλλιά (1.817μ.) με το Κουκουρέχι (1.746μ.).
Στο κέντρο το Κουκουρέχι (1.746μ.) του Ανατολικού Παναιτωλικού, και πίσω η χιονισμένη Οίτη (2.151μ.).
Στα νοτιοανατολικά του Ζυγού, λίγο χαμηλότερα από την κορυφή.
Η Ντόμη (1.660μ.) και πίσω αριστερά ο Μελιός (1.593μ.). Στο βάθος τα Όρη της Ναυπακτίας (Τσεκούρα, Αρδίνης, Κερασοβούνι, Ξεροβούνι) και οι νότιες απολήξεις των Βαρδουσίων.
Η ράχη της Ντόμης με φόντο την δασωμένη ράχη που ενώνει τον Μελιό με την Τριανταφυλλιά, και πίσω ο Άννινος (1.702μ.) με φόντο τα Βαρδούσια (2.495μ.).
Θέα προς τον νότο. Μπροστά η Κόκα, στο βάθος αριστερά η Τριχωνίδα και δεξιά το Αγρίνιο.
Τριχωνίδα, Αράκυνθος, Βαράσοβα και Πατραϊκός κόλπος στο βάθος.
Η Παλαιοκαρυά στους πρόποδες του Παναιτωλικού, και στο βάθος η Δογρή, στις όχθες τις Τριχωνίδας.
Στο βάθος ο Πέρεβος και τα Λουτρά, οικισμοί της Μυρτιάς.
Αγία Παρασκευή (Ζελίχοβο). Μέρος του χωριού.
Κατεβαίνοντας στο διάσελο. Απέναντι η Κόκα (1.691μ.).
Στο διάσελο της Κόκας, κοιτώντας βόρεια. Μπροστά μας η κορυφή του Ζυγού (1.737μ.).
Ο φοβερός όγκος του Προφήτη Ηλία (1.602μ.) με τις πολλές κορυφές και την ορθοπλαγιά Φαφούτα (1.568μ.). Στο βάθος δεξιά αχνοφαίνεται το Αυγό Τρικάλων (2.148μ.), με λίγες χιονούρες...
Στο ξεκίνημα του μονοπατιού προς Κιόσι.
Φτάνοντας στα λούκια σιγα σιγά. Αριστερά το Κιόσι (1.540μ.) και πιο χαμηλά το ξέφωτο απ' όπου θα περάσουμε στην συνέχεια.
Πανόραμα Ζυγού, απ' τα νοτιοδυτικά...
Από κάτω μας, η πετρόχτιστη πηγή της οποίας την ύπαρξη δεν γνωρίζαμε ως τώρα. Πώς να φτάνει άραγε κανείς εδώ?
Περνώντας τα λούκια... εκατοντάδες μέτρα κάτω μας, το Μέγα Ρέμα και στο βάθος το Λυκοχώρι.
Στο Κιόσι (1.540μ.), αγναντεύοντας την φοβερή θέα!
Γερακούλα, Κατελάνος, Γιόρλα, Ζυγός και Κόκα...
Κοντινή ματιά στον Κατελάνο.
Κοντινή ματιά στον Ζυγό και την Κόκα. Διακρίνεται το μονοπάτι που ακολουθήσαμε, μέσα στις σάρες και τα λούκια του Ζυγού!
Το Περιστέρι, με φόντο την Κάτω Τραγάνα, το Καινούριο και μέρος της Τριχωνίδας.
Κιόσι, Ζυγός και Κόκα, απ' το ξέφωτο που συναντάμε κατά την κατάβαση στην δασωμένη πλαγιά.
Ζυγός, λεπτομέρεια...
Η κορυφή του Κατελάνου.
Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, στο τέλος της διαδρομής.
Η διαδρομή στο Wikiloc:
Powered by Wikiloc
*Κάντε κλικ πάνω δεξιά στην λέξη Wikiloc για περισσότερες λεπτομέρειες
Ανάταση ψυχής τα βουνά με τη μεγαλοσύνη τους1
ΑπάντησηΔιαγραφή