Χειμερινή ανάβαση στην Λυπόβρυση (Νεραϊδοβούνι Παναιτωλικού)

  Η Λυπόβρυση (δεύτερη εκδοχή: Λιπόβρυση ή Λυκόβρυση) είναι βουνοκορφή του δυτικού Παναιτωλικού με υψόμετρο 1.761m και αποτελεί την δεύτερη σε ύψος κορυφή του πολύπλοκου και πολύκορφου συγκροτήματος του Νεραϊδοβουνίου.

   Ψηλά στο βουνό, σχεδόν στην βάση της κορυφής, βρίσκεται η ομώνυμη πετρόχτιστη πηγή από την οποία στην ουσία πήρε την ονομασία της ολόκληρη η δυτική πλευρά του βουνού, δηλαδή η πλευρά που «βλέπει» προς το Πεντάκορφο και γενικά προς την Αιτωλοακαρνανία.

  Αν μια τυπική, καλοκαιρινή εξόρμηση στο βουνό αυτό είναι ικανή να αφήσει άφωνους ακόμα και τους πιο «συνηθισμένους» στο βουνίσιο μεγαλείο ορειβάτες, τότε μια χειμερινή ανάβαση μάλλον θα είναι μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. Βαδίζοντας στα χνάρια του περσινού Μαρτίου, ο φετινός ήρθε ακόμα πιο «ορεξάτος», φορτώνοντας τα βουνά με τεράστιες ποσότητες χιονιού και φέρνοντας δριμύ ψύχος για την εποχή. 

  Το αποτέλεσμα, ένα άκρως χειμερινό σκηνικό, με τα βουνά κάτασπρα και τα έλατα «στουπωμένα» με χιόνι για αρκετές ημέρες, ακόμη και στις νότιες πλευρές των βουνών. Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στον δρόμο για τον ποιμενικό οικισμό Κυνηγού, στα σύνορα των κοινοτήτων Πεντακόρφου και Σταυροχωρίου, με στόχο την Λυπόβρυση και την καταγραφή ενός ακόμα συνόλου απίστευτων τοπίων.

Έχοντας αφήσει τον δρόμο για Σταυροχώρι, κινούμαστε στην αρχή του μονοπατιού. Πίσω μας ο οικισμός Κυνηγού. 

 

Μπροστά μας...

...η Λυπόβρυση και η συνέχεια της πορείας.

Το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.).

Λίγο ψηλότερα, περνάμε από το χαρακτηριστικό εικόνισμα στην θέση Λάκκος.

Η θέα από το εικόνισμα.

Στον Λάκκο. Η συνέχεια της διαδρομής αναμένεται ολίγον τι κουραστική, ό,τι πρέπει για ζέσταμα...

Δυνατός ο ήλιος του Μαρτίου!

Όσο κερδίζουμε υψόμετρο, κορυφές εμφανίζονται. Στο βάθος, οι κορυφές των Αγράφων Μπαλντενήσι, Φτέρη, Λούτσι, Λιάκουρα, Καλόγερος, Τσουκασάκα, Τσμι και Βουτσικάκι...

Στα ανατολικά, η Χελιδόνα (1.974μ.).

Μετά τον Λάκκο, συνεχίζουμε αρκετά ανηφορικά, ανάμεσα στο χαρακτηριστικό, αραιό δάσος από νεαρά έλατα.

Απαραίτητο διάλειμμα, μέσα στο κατάλευκο τοπίο και το αναζωογονητικό ψύχος! 

Συνεχίζουμε, με την θέα πίσω μας να είναι συγκλονιστική...

Μαρτιάτικη στούπα [1]
Στο βάθος το Ξεροβούνι Άρτας (1.655μ.) και ο Τόμαρος (1.971μ.).

Μαρτιάτικη στούπα [2]
Στο βάθος το Καταφίδι ή Πύραμίδα (2.393μ.), των Τζουμέρκων.

Μαρτιάτικη στούπα [3]
Στο βάθος το Ξηροβούνι (1.823μ.) και το Καπ Γκρας (1.931μ.)
[όρος Χατζή και όρος Νεράιδα αντίστοιχα]

Μαρτιάτικη στούπα [4]
Στο βάθος η Τσούκα ή Ανάληψη (1.473μ.) και το Αυγό (2.148μ.).

Στα δεξιά μας η Κορομηλιά (1.465μ.) και κάτω το Πεντάκορφο Αιτωλοακαρνανίας (Αράχωβα). Στο βάθος αριστερά η Τσούκα (1.365μ.).

Από τον πιο εύκολο δρόμο.

Λυπόβρυση... η πετρόχτιστη πηγή θαμμένη στο χιόνι  και η κορυφή.

Ανηφορίζοντας στην απότομη πλαγιά της κορυφής... θέα προς τον νότο.

Κορυφογραμμή Λυπόβρυσης!

Τα λόγια περιττά.

Στην κορυφή (1.761μ.) κοιτώντας βορειοανατολικά. Απέναντι το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.).

Προφήτης Ηλίας, Κούτ'πας, Κυνηγού, δρόμος για Σταυροχώρι. Το «Νεπάλ» των συνόρων Αιτωλοακαρνανίας - Ευρυτανίας...

Οροσειρά Προφήτη Ηλία, ή αλλιώς «τα Κουτ'πάκια», κατά την άτυπη ορειβατική διάλεκτο...

Ο Κούτ'πας και η Πριόνα. Στο βάθος, Όρη Βάλτου, Τζουμέρκα, Κακαρδίτσα.

Στο βάθος η Καλάνα (1.508μ.), το Μητσέλι (1.584μ.) και το Ξεροβούνι Άρτας (1.655μ.).

Η επιβλητική και εμβληματική πυραμίδα του Κούτουπα (1.795μ.).

Από Κυνηγού προς Σταυροχώρι... αριστερά ο δρόμος και δεξιά το μονοπάτι.

Όρη Βάλτου. Η Τσούμα Πρατίνας (1.586μ.) με φόντο το Μιτσικέλι Ιωαννίνων (1.810μ.).

Σε πρώτο πλάνο η Πριόνα (1.665μ.) και πίσω τμήμα της Πίνδου, από Τζουμέρκα έως Δυτικά Άγραφα. (Επισημαίνονται τα χωριά-οικισμοί της περιοχής)

Οι βορειότερες κορυφές του Παναιτωλικού (Παλούκι, Τσόκα, Μεγάλη ράχη), με φόντο τα Δυτικά Άγραφα, το Βουτσικάκι και τα Ανατολικά Άγραφα.
(Επισημαίνονται τα χωριά-οικισμοί της περιοχής)

Η συνέχεια της κορυφογραμμής προς το Νεραϊδοβούνι και κάτω αριστερά το Σταυροχώρι.

Σταυροχώρι (Δεβίτσινο) Ευρυτανίας. Ερημιά και εγκατάλειψη...

Η Μάρτσα (1.688μ.) και κάτω η Δάφνη (Κφάλα) Ευρυτανίας.

Κορυφές της Χελιδόνας (Πικροβούνι, Τέμπλα, Πυργουλάκι), με φόντο τον όγκο του Τυμφρηστού (2.313μ.).

Η Χελιδόνα (1.974μ.), πιο άσπρη από ποτέ.

Το Τρύπιο Βνι (1.695μ.) της Χελιδόνας, και στο βάθος  τα Κοκκάλια (1.716μ.) της Οξυάς.

Η Καλιακούδα (2.099μ.) και στο βάθος η Σαράνταινα (1.923μ.).

Η Σκοπιά (Τσεκλίστα) Ευρυτανίας, με φόντο τα Βαρδούσια.

Ο Προφήτης Ηλίας της Καταβόθρας και πίσω τα Εσωχώρια.

Η Καταβόθρα (Κορίκιστα) Ευρυτανίας, στους νότιους πρόποδες του Νεραϊδοβουνίου.

Ανατολικό Παναιτωλικό: Πλατάνι (1.777μ.), Τυφλοβούνι (1.680μ.) και Κουκουρέχι (1.746μ.).

Ανατολικό Παναιτωλικό: Το Ξεροβούνι (1.660μ.) και ακριβώς πίσω η Τριανταφυλλιά (1.817μ.).

Ανατολικό Παναιτωλικό: σε πρώτο πλάνο ο ποιμενικός οικισμός Πετρωτό, της Καταβόθρας και πίσω τα Αραποκέφαλα (1.606μ. και 1.603μ.) με φόντο τον Μελιό (1.593μ.).

Ανατολικό Παναιτωλικό: τα Σουφλιά (1.639μ.), με τον δρόμο από Αραποκέφαλα προς Αρέντα και Καταβόθρα Ευρυτανίας.

Δυτικό Παναιτωλικό: αριστερά η Τσίνα (1.715μ.), δεξιά οι Νάνες (1.690μ.) και ακριβώς πίσω η ράχη που οδηγεί προς Κρημνίτσα. Στο κάτω μέρος, διακρίνονται αριστερά η Τρικουκιά και δεξιά ο Τρόχαλος, ποιμενικοί οικισμοί της Καταβόθρας.

Δυτικό Παναιτωλικό... βουνοθάλασσα!

Δυτικό Παναιτωλικό: η Κρημνίτσα (1.817μ.) και στο βάθος δεξιά η Ξάθου (1.810μ.).

Δυτικό Παναιτωλικό: αλλεπάλληλες πλαγιές με φόντο την Ξάθου (1.810μ.).

Δυτικό Παναιτωλικό: η κορυφή Καταβόθρα (1.752μ.) με φόντο τον Κατελάνο (1.924μ.).

Δυτικό Παναιτωλικό: μπροστά ο Κέδρος (1.654μ.) και πίσω διαδοχικά το Κοφτερό (1.605μ.), η Γερακούλα (1.644μ.), ο Ζυγός (1.733μ.) και η Κόκα (1.691μ.). Στο βάθος δεξιά διακρίνεται ο Αράκυνθος (983μ.) με φόντο ο Ιόνιο πέλαγος.

Η παλιά στέρνα στη Λιπόβρυση και κάτω χαμηλά το Πεντάκορφο.

Παναιτωλικό όρος - χειμερινή μαγεία (1)

Παναιτωλικό όρος - χειμερινή μαγεία (2)

Κατεβαίνοντας προς την Λιπόβρυση.

Ξανά αυτή η θέα!

Το Παλούκι (1.605μ.), με την φοβερή νότια κόψη του. Στον ορίζοντα οι βουνοκορφές των Ανατολικών Αγράφων.

Η Μεγάλη Ράχη (1.487μ.) με φόντο τον Παπαδημήτρη (1.931μ.) και την Κόψη (1.940μ.).

Στο βάθος η δασωμένη αλλά κάτασπρη Βουλγάρα (1.653μ.).

Ξανά στον Λάκκο.

Από το διάσελο του Κυνηγού, η Λυπόβρυση...

Στον Σπαρτιά, κατεβαίνοντας με το αυτοκίνητο πλέον προς Άγιο Βλάσιο...

Νεραϊδοβούνι, Λυπόβρυση, Κορομηλιά, Κέδρος... μερικά από τα βουνά του Πεντακόρφου.