Ανάβαση στον Μελιό Παναιτωλικού

   Ο Μελιός (ή Μηλιός), είναι μια κορυφή του ανατολικού Παναιτωλικού, με υψόμετρο 1.593 μέτρα. Αποτελεί την απόληξη μιας μακριάς, δασωμένης και σχεδόν ισοϋψούς κορυφογραμμής που συνεχίζει νότια από την κορυφή Χαλίκι, δημιουργώντας ένα πέρασμα από την ορεινή Τριχωνίδα στην περιοχή του Προυσού Ευρυτανίας. 

  Πολλοί είναι οι κάτοικοι των γύρω χωριών που μέσω αυτής της περιοχής φτάνουν περπατώντας στο ξακουστό μοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας για να προσκυνήσουν την «Κυρά της Ρούμελης», αλλά αν εξαιρέσουμε αυτό το γεγονός, η επισκεψιμότητα των βουνών αυτών από ορειβάτες ειδικότερα, είναι πολύ μικρή.

  Στους πρόποδες του Μελιού βρίσκονται αρκετά χωριά και οικισμοί της ορεινής Τριχωνίδας, όπως ο Νεροσύρτης, ο Άνω Δρυμώνας, η Αγία Τριάδα, ο Δρυμώνας, τα Μισάμπελα, η Κοσκινά και το Νεροχώρι, όλα «αγκαλιασμένα» διακριτικά από τις πλούσιες σε βλάστηση και σε νερά πλαγιές του ανατολικού Παναιτωλικού.

  Ένα από αυτά τα χωριά, ήταν και η αφετηρία της πορείας μας: λίγο πιο πάνω από τον Δρυμώνα, και πριν από το ομώνυμο ξενοδοχείο, πήραμε τον χωματόδρομο που ανηφορίζει στην Ψωροράχη και τα Πετράλωνα, και μετά από 3 χλμ. περίπου φτάσαμε στο τέλος του, κάτω από την βάση της κορυφής. Ύστερα, ανεβήκαμε την απότομη και σαθρή νοτιοδυτική πλαγιά, περνώντας ανάμεσα απο διάσπαρτα πελώρια έλατα, μικρές σάρες και κέδρα, χαρακτηριστικά στοιχεία της συγκεκριμένης πλευράς του Μελιού. Η κατάβαση έγινε ακολουθώντας την βόρεια κορυφογραμμή μέχρι τη θέση Κέδρα, κι απο 'κει, μέσω ενός δρόμου, φτάσαμε στον Νεροσύρτη και έπειτα στον Άνω Δρυμώνα και την Αγία Τριάδα, κάνοντας μια κυκλική διαδρομή 17 χιλιομέτρων.

Ο Δρυμώνας Θέρμου (Μπερίκος). Διακρίνεται ελάχιστα και η κορυφή του Μελιού στο βάθος.

Το ξενοδοχείο «Δρυμώνας» με φόντο τον Κατελάνο (1.924μ.), όπως φαίνεται από το σημείο εκκίνησης.

Περπατώντας στον χωματόδρομο κάτω απ' τα Πετράλωνα.
Απέναντι ο Μελιός.

Το τέλος του δρόμου στην βάση της κορυφής.

Μια ματιά προς τον νότο, στον Ερύμανθο Αχαΐας, καθώς ανεβαίνουμε τη σαθρή και απότομη πλαγιά του Μελιού...κορυφές Μουγγίλα (2.169μ.), Ωλενός (2.224μ.) και Προφήτης Ηλίας (2.125μ.).

Η νότια πλευρά του Μελιού.

Στην κορυφή του Μελιού (1.593μ.), δύο ώρες μετά την εκκίνηση.

Ανατολικά βλέπουμε τον κωνικό Άννινο (1.702μ.), την τελευταία κορυφή προς τα νοτιοανατολικά του Παναιτωλικού όρους. Διακρίνεται ο δρόμος από Κόνισκα προς Μεσοκώμη και στο βάθος τα Βαρδούσια...

Ο Κόραξ (2.495μ.) των Βαρδουσίων με το πρώτο χιόνι για φέτος.

Ακόμα μια άποψη του Άννινου, με τα Αμπέλια Θέρμου κάτω δεξιά.

Αμπέλια Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας.

Το εντυπωσιακό συγκρότημα των κορυφών του ανατολικού Παναιτωλικού, μας τραβάει την προσοχή...στο κάτω μέρος διακρίνεται η Κοκκινόβρυση (Κοσίνα) Θέρμου και ο δρόμος από Αμπέλια προς Αργυρό Πηγάδι.

Πανοραμική άποψη των κορυφών Κουκουρεχόπουλο (1.656μ.), Κουκουρέχι (1.746μ.), Πλατανάκι (1.777μ.) και πολλών άλλων που παρεμβάλλονται ανάμεσά τους, δημιουργώντας ένα άγριο και φοβερό ορεινό σύμπλεγμα που προκαλεί δέος στον παρατηρητή.

Η Κοκκινόβρυση (Κοσίνα) Θέρμου.

Μπροστά το Μέγα Ίσωμα (1.660μ.) του Παναιτωλικού όρους και στο βάθος η ογκώδης Καλιακούδα (2.099μ.) με το Μέγα Ίσωμα (1.946μ.).

Σε πρώτο πλάνο το Ξεροβούνι (1.660μ.) το Χαλίκι (1.654μ.) και η επιβλητική Τριανταφυλλιά (1.817μ.), του ανατολικού Παναιτωλικού. Πίσω από το Χαλίκι διακρίνεται η Χελιδόνα Ευρυτανίας (1.974μ.) και τέρμα δεξιά στο βάθος, το Συμπεθεριακό (2.115μ.) του Βελουχίου, με λιγοστό χιόνι.

Ένα πανόραμα κορυφών, στα βορειοδυτικά του Μελιού...Σουφλιά, (1.639μ.), Αραποκέφαλα (1.603 και 1.608μ.), ο δρόμος από Λαμπίρι προς Προυσσό ανάμεσά τους, και η απότομη Τούμπα (1.680μ.). Πίσω από τα Αραποκέφαλα, το Νεραϊδοβούνι με τον Κούτπα και στο βάθος τα χιονισμένα Τζουμέρκα ή Αθαμανικά Όρη (2.393μ.)!

Τα Αραποκέφαλα (1.603μ.) και ο δρόμος από Λαμπίρι προς Προυσσό, με φόντο το εντυπωσιακό Νεραϊδοβούνι (1.781μ.). Στο βάθος ξεπροβάλλει και η μύτη του Κούτπα (1.795μ.).

Γενική άποψη της περιοχής στα βορειοδυτικά του Μελιού. Στο κέντρο διακρίνεται ο Νεροσύρτης με τον δρόμο που ανηφορίζει για Χαλίκι (Δερίκοβο) Θέρμου.

Ο Νεροσύρτης Θέρμου.

Κοιτώντας δυτικά, το συγκρότημα του Κατελάνου.

Ξάνθη (1.810μ.), Κατελάνος (1.924μ.) και Κρημνίτσα (1.816μ.). Κορυφές του δυτικού Παναιτωλικού.

Γενική άποψη του νότου, με την μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, την Τριχωνίδα, να απλώνεται στα πόδια μας...

Στο κάτω μέρος, το Παναιτώλιο Αγρινίου. Πιο πίσω η λίμνη Λυσιμαχία με το ομώνυμο χωριό και στο βάθος το Ιόνιο Πέλαγος με την Ιθάκη και την Κεφαλονιά να αχνοφαίνονται.

Κάτω το Θέρμο και στο βάθος ο Πατραϊκός κόλπος
με το όρος Σκόλις (1.000μ.).

Το Νεροχώρι (Τσεβελιάσα) Θέρμου, στους πρόποδες του Μελιού.

Η Κοσκινά Θέρμου.

Ο ποταμός Γιδομανδρίτης συναντά τον Εύηνο...αριστερά ο δρόμος
για Κόνισκα Θέρμου και πάνω το Διασελλάκι Ναυπακτίας.

Το λεηλατημένο Ξεροβούνι (1.571μ.) με την Περίστα Ναυπακτίας, και στο βάθος ο Αρδίνης (1.699μ.) με την Τσεκούρα (1.732μ.).

Κατεβαίνοντας προς τη θέση «Κέδρα», στα βόρεια του Μελιού. Απέναντι η Ντόμη (1.660μ.) και η Ξάνθη (1.810μ.).

Τούμπα (1.680μ.), Τσόκα (1.662μ.) και η χιονισμένη Κακαρδίτσα (2.429μ.), η ψηλότερη κορυφή  κεντρικής και νότιας Πίνδου.

Θέση Κέδρα. Η Τριανταφυλλιά (1.817μ.), επιβλητική όπως πάντα, σε μια ασυνήθιστη όψη...δεξιά το Μέγα Ίσωμα (1.660μ.).

Κάτω από το Μέγα Ίσωμα, το Αργυρό Πηγάδι (Γκερτοβός) Θέρμου και ο δρόμος προς Κοκκινόβρυση.

Πλησιάζοντας τον Νεροσύρτη...ένας μικρός παράδεισος ριζωμένος στις άγνωστες πτυχές του ανατολικού Παναιτωλικού, «πνιγμένος» στα έλατα, τα άφθονα νερά, και τα χρώματα του φθινοπώρου. Δεξιά ο δρόμος προς Χαλίκι και αριστερά ο δρόμος προς Δρυμώνα (αυτός που θα ακολουθήσουμε).

Η Αγία Παρασκευή Νεροσύρτη.

Ο Άνω Δρυμώνας, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω από τον Νεροσύρτη.

Φθινοπωρινές πινελιές στον οικισμό Αγία Τριάδα (Ζόμπο).

Ηλιοβασίλεμα στην Τριχωνίδα, έχοντας πάρει τον δρόμο για Αγρίνιο, λίγο πριν τον Ταξιάρχη Θέρμου.


Η διαδρομή στο Wikiloc:

Powered by Wikiloc