Λίγο πριν πέσει η νύχτα και βυθιστούν τα πάντα στο σκοτάδι, έρχεται η ώρα τα βουνά να πάρουν έναν άλλο, διαφορετικό χαρακτήρα. Πιο ήπιο, πιο γλυκό, πιο απλό, σαν ζωγραφιά μικρού παιδιού...κρύβουν τους γκρεμούς, τις χαράδρες κι όλη την τραχύτητά τους και γίνονται σκιές στον ορίζοντα. Άλλες περισσότερο, κι άλλες λιγότερο σκοτεινές ανάλογα με την απόσταση, δημιουργούν ένα πανέμορφο κάδρο με πολλά επίπεδα, και με φόντο τα πορφυρά, αποχαιρετιστήρια χρώματα του ήλιου...
Δεξιά το Κάστρο και στο βάθος τα Όρη Βάλτου.
Καλάνα και Προφήτης Ηλίας (Όρη Βάλτου).
Καλάνα και μέρος της λίμνης Κρεμαστών.
Στο βάθος τα Τζουμέρκα και δεξιά η Ανάληψη.
Αετοί (Όρη Βάλτου) και Τζουμέρκα.
Προβάλλουμε και από την πλευρά μας το θέμα σου στη στήλη «ΕΜΦΑΣΗ» του blog «Ευρυτάνας ιχνηλάτης». Η συγκεκριμένη στήλη (σ.σ. είναι αυτή με το σκίτσο που αναπαριστά ένα πιτσιρίκο που μοιράζει εφημερίδες!) βρίσκεται στην κάθετη πλαϊνή μπάρα του ιστολογίου μας και η προβολή γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σου ιστότοπο. Καλή συνέχεια…
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε!
ΔιαγραφήΚαλή χρονιά, με υγεία-δύναμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ, καλή χρονιά και σε εσάς!!
Διαγραφή