Κατελάνος & Περίχωρα: Ανάβαση στο Κοκορέχι Παναιτωλικού

Κουκουρέχι, ή πιο σωστά, «Κοκορέχι», όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι. Ένα βουνό - μυστήριο, που δύσκολα ανακαλύπτεις, κι αν τύχει και το κάνεις σίγουρα το πρώτο πράγμα που περνά απ' το μυαλό δεν είναι η ανάβαση στην κορφή του.

Η ονομασία του παραπέμπει στον αποκαλούμενο «κούκο», το αυτοσχέδιο βάθρο που αποτελείται από πέτρες στοιβαγμένες η μια πάνω στην άλλη, και τοποθετείται ως σημάδι από τσοπάνους ή ορειβάτες συνήθως στις κορυφογραμμές και στο γυμνό τμήμα των βουνών, ώστε να είναι ορατό από πολύ μακριά. Κάθετο ή σχεδόν κάθετο και απρόσιτο από όλες τις πλευρές του, το Κοκορέχι στέκει επιβλητικότατα όρθιο ακριβώς όπως ένας τέτοιος πέτρινος κούκος, μόνο που δημιουργός του δεν είναι κάποιος άνθρωπος, αλλά η ίδια η φύση.

Στέγκος, Κουκουρέχι και Κουκουρεχόπουλο,
από τον δρόμο Καρπενησίου - Προυσού.

Η φοβερή του όψη, με τα σπήλαια, τους γκρεμούς, τα ζωνάρια και τις θεόρατες βράχινες πλάκες που συνθέτουν τον όγκο του, συμπληρώνεται από δυο χαμηλότερες αλλά εξίσου εντυπωσιακές κορυφές που ορθώνονται ακριβώς αριστερά και δεξιά -τον Στέγκο και το Κουκουρεχόπουλο- συνθέτοντας έτσι ένα θαυμάσιο και απόκοσμο ορεινό τοπίο εξαιρετικής και σπάνιας ομορφιάς.

Το μισό βουνό βρίσκεται στην Αιτωλοακαρνανία (ορεινό Θέρμο) και το άλλο μισό στην Ευρυτανία, στριμωγμένο σε μια κυριολεκτικά ξεχασμένη γωνιά της ηπειρωτικής Ελλάδας όπου η οδική πρόσβαση παραμένει ακόμα και σήμερα δύσκολη, διατηρώντας έτσι ακέραιο τον φυσικό χαρακτήρα της περιοχής. Οι πλησιέστεροι οικισμοί είναι ο Γρανάς Ευρυτανίας και η Κοκκινόβρυση ή Κοσίνα, ένα απομακρυσμένο, ορεινό χωριό του Θέρμου το οποίο αποτέλεσε και αφετηρία της διαδρομής μας.

Έχοντας ήδη πραγματοποιήσει ανάβαση στο Κουκουρέχι από διαφορετική διαδρομή (κορυφογραμμή προς Πλατάνι), οι πληροφορίες ντόπιων επιβεβαίωσαν την ύπαρξη μιας πολύ πιο σύντομης διαδρομής, από την εντελώς αντίθετη πλευρά. Ξεκινώντας από το διάσελο Κοσίνας, και αφήνοντας πίσω μας τον δρόμο που συνεχίζει προς Γρανά, ακολουθούμε δασικό δρόμο και έπειτα καλογραμμένο μονοπάτι το οποίο οδηγεί στην πηγή «Κρυάβρυση» και στην βόρεια πλευρά του Κουκουρεχόπουλου. Από εκεί στοχεύουμε στο φαρδύ διάσελο ανάμεσα στις δύο κορυφές και ανεβαίνουμε στην πολύ απότομη και εκτεθειμένη πλαγιά του Κουκουρεχιού, που ορθώνεται ακριβώς από πάνω μας.

Πρόκειται για μια πολύ όμορφη και σύντομη διαδρομή που οδηγεί ίσως σε μια από τις πιο άγριες και ανέγγιχτες περιοχές, τόσο της Ευρυτανίας όσο και της Αιτωλοακαρνανίας. Η πεζοπορία εδώ, κάνει πολύ έντονη την αίσθηση της εξερεύνησης αλλά και της ανακάλυψης του πραγματικού μεγαλείου των βουνών, αποτελώντας την τέλεια επιλογή για όσους το αναζητούν.

Στον δασικό δρόμο, πάνω από το διάσελο Κοσίνας... ήδη η θέα είναι φοβερά εκπληκτική. Αριστερά μας η Αποκλείστρα (1.291μ.) και στο βάθος η Χελιδόνα (1.974μ.).

προδρομος ευρυτανιας ραχη μυλου χελιδονα βουνο

Οι βουνοκορφές Κεραμίδι (1.547μ.) και Πύργος (1.629μ.) της Καλιακούδας, με φόντο τον όγκο της Χελιδόνας (1.974μ.). Στο κάτω μέρος, ο Σταυρός και πιο αριστερά το Λαόξυλο (Λαγόξυλο), του Προδρόμου Ευρυτανίας...

Το πρώτο τμήμα του μονοπατιού.

Η Κρυάβρυση.

Λίγο μετά την Κρυάβρυση, συναντάμε όμορφο ξέφωτο με διάσπαρτα ερείπια και πεζούλες, απομεινάρια ενός εντελώς διαφορετικού τρόπου ζωής.

Έχοντας βγει από το δάσος. Μπροστά μας, ένα φοβερό πανόραμα!

Κοκορέχι!

Κάτω από το διάσελο.

Πλησιάζοντας στην βάση της κορυφής. Η ανάβαση δεν θα είναι και τόσο εύκολη υπόθεση...

Τα πρώτα σκαρφαλώματα.

Άποψη της -αρκετά εκτεθειμένης- πλαγιάς. Μια σχετική εμπειρία για την ασφαλή κίνηση σε πεδία σαν κι αυτό, οπωσδήποτε είναι απαραίτητη.

Κοιτώντας προς τα πίσω. Απέναντί μας το Κουκουρεχόπουλο (1.656μ.), ιδανική επιλογή για όσους φαίνεται αποτρεπτικό το Κουκουρέχι.

Βγαίνοντας στην κορυφογραμμή.

Στην κορυφή, δυόμιση ώρες μετά την εκκίνηση.

Στη μέση η ψηλότερη κορυφή της Χελιδόνας (1.974μ.) και δεξιά στο βάθος, πίσω από την κόψη Αηλιάδων, τα Δυτικά Άγραφα (Σαλαγιάννη - Ντεληδήμου). Σε πρώτο πλάνο το Κεραμίδι (1.547μ.) και ο Πύργος (1.629μ.) της Καλιακούδας.

Το Τρύπιο Βνι (1.695μ.) της Χελιδόνας, με φόντο την Ρουίστα (2.254μ.) και την Κακαρδίτσα (2.429μ.), βουνά στα σύνορα Ιωαννίνων - Τρικάλων.

Η κόψη Αηλιάδων με φόντο τις βουνοκορφές Σαλαγιάννη (2.135μ.), Διχάλα (2.087μ.), Σουφλί (2.088μ.), Ντεληδήμου (2.163μ.) και Αφορισμένη (2.065μ.), των Δυτικών Αγράφων.

Η Καλιακούδα (2.099μ.), το Μέγα Ίσωμα (1.946μ.) κι ανάμεσά τους στο βάθος το Βελούχι (2.313μ.).

νότια ευρυτανία καστανιά πρόδρομος ράχη μύλου

Νότια Ευρυτανία. Δύσκολο να πιστέψεις πως αυτός ο τόπος κατοικείται.

Η Καστανιά.

Πάνω ο Σταυρός και κάτω η Ραχημύλ (Ράχη Μύλου), συνοικισμοί του Προδρόμου.

Ο Γρανάς, ακόμη ένας συνοικισμός του Προδρόμου.

Άποψη της κορυφής από τα ανατολικά.

Πλατάνι, Τσιμπλοβούνι, Ορσί και Άννινος... οι επόμενες κορυφές προς τα ανατολικά και νότια. Στο βάθος η Οξυά, τα βουνά της Ναυπακτίας, τα Βαρδούσια, η Γκιώνα, τα όρη Λιδωρικίου και ορισμένα βουνά της βόρειας Πελοποννήσου.

Το Πλατάνι (1.777μ.) και στο βάθος τμήμα του όγκου της Οξυάς (1.923μ.).

Σε πρώτο πλάνο η Κοκκινιά (1.832μ.) Ναυπακτίας, και πίσω το Βουνό Χωμήριανης (2.294μ.) και η Πυραμίδα (2.348μ.), των Βαρδουσίων.

Σε πρώτο πλάνο η Κοκκινιά και πίσω ο κύριος όγκος των Βαρδουσίων, με τον Κόρακα (2.495μ.) να ξεχωρίζει.

Ο Άννινος (1.702μ.), με τον δρόμο Κόνισκας - Μεσοκώμης, και πίσω αριστερά το Τσακαλάκι (1.710μ.) Ναυπακτίας.

Ο Χελμός ή Αροάνια Όρη (2.355μ.), βουνό της βόρειας Πελοποννήσου.

Ορεινό Θέρμο. Κάτω χαμηλά η κοιλάδα του Γιδομανδρίτη.

Η Αμβρακιά Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας, κάτω από την ελατοσκέπαστη Επάνω Κορυφή (1.310μ.). Στο βάθος διακρίνεται ελάχιστα τμήμα της λίμνης Τριχωνίδα.

κοκκινοβρυση κοσινα θερμου αιτωλοακαρνανιας

Η Κοκκινόβρυση (Κοσίνα) Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Μερική άποψη.

Άποψη της κορυφής από τα νότια.

Κοιτώντας προς τα δυτικά, την αλληλουχία των κορυφών Κουκουρεχόπουλο, Μέγα Ίσωμα και Τριανταφυλλιά του Ανατολικού Παναιτωλικού. Στο βάθος διακρίνεται τμήμα του Δυτικού Παναιτωλικού.