Ανάβαση σε Σαράνταινα, Ψηλή Ράχη και Πορτοκάλι (όρος Οξυά)

   Εκεί που η ατέλειωτη και χαοτική βουνοθάλασσα της Πίνδου, με τις μυτερές και άγριες βουνοκορφές της, συνδέεται με τους «γίγαντες» της Ρούμελης (Βαρδούσια, Γκιώνα, Παρνασσός), ένα μοναδικό και ιδιαίτερα όμορφο βουνό ορθώνει τον όγκο του.

   Πρόκειται για την Οξυά, έναν αρκετά εκτεταμένο και ομαλό ορεινό όγκο που βρίσκεται ακριβώς πάνω στα σύνορα των νομών Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας, Φθιώτιδας και Φωκίδας. Η ιδιαιτερότητα του βουνού αυτού, πέραν της γεωμορφολογίας του η οποία ελάχιστα κοινά έχει με τα γύρω βουνά, οφείλεται στο υπέροχο δάσος οξυάς που φύεται εκεί και αποτελεί το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης της οξυάς στην Ευρώπη.

   Στα βόρεια ενώνεται με το Βελούχι, μέσω της Ράχης Τυμφρηστού, ενώ στα νότια καταλήγει στον Εύηνο ποταμό και δημιουργεί δύο κλάδους. Ο πρώτος  ενώνεται νοτιοανατολικά με τα Βαρδούσια και αποτελείται από τις κορυφές  Πύργος, Πολεμίστρα, Μηλιά, Γιδοβούνι και Ομαλό, ενώ ο δεύτερος ενώνεται νοτιοδυτικά με την Κοκκινιά, μέσω του αυχένα Παλιόχανο - Δεντρούλι. Οι ψηλότερες κορυφές της Οξυάς είναι οι σχεδόν ισοϋψείς Σαράνταινα (1.923μ.) και Τρυπήρι (1.922μ.), με τον υπόλοιπο όγκο του βουνού να απαρτίζεται από τις κορυφές Καστρί, Κοκκάλια, Καράβι, Αλογοβούνι, Τύμπανο, Ψηλή Ράχη, Μεσοβούνια, Πύργος και Πορτοκάλι. Από την Οξυά πηγάζουν πολλά ρέματα - τμήματα του άνω ρου των ποταμών Κρικελλοπόταμος, Ίναχος, Εύηνος και Σπερχειός. 

 Στους νοτιοανατολικούς πρόποδες του βουνού βρίσκεται το χωριό Γραμμένη Οξυά Αιτωλοακαρνανίας, η ονομασία του οποίου λανθασμένα χρησιμοποιείται και ως ονομασία του βουνού. Άλλα χωριά που βρίσκονται στον όγκο της Οξυάς, είναι η Λεύκα (Αιτ/νίας), η Μανδρινή, η Άμπλιανη και οι Στάβλοι από την πλευρά της Ευρυτανίας, και τα χωριά Πουγκάκια, Παλιοχώρι, Γαρδίκι και Πλάτανος από την πλευρά της Φθιώτιδας.

  Το φθινόπωρο, η Οξυά μετατρέπεται σε έναν επίγειο παράδεισο, καθώς τα χρώματα από τις φυλλωσιές του δάσους οξυάς σε συνδυασμό με τα μικτά δάση ελάτης-οξυάς και τα απέραντα, γυμνά από βλάστηση λιβάδια, δημιουργούν μαγευτικά τοπία απίστευτης βουνίσιας ομορφιάς.

   Δυστυχώς, ολόκληρος ο όγκος του παρθένου αυτού βουνού, όπως και όλα τα βουνά της χώρας μας (βλ. χάρτη της ΡΑΕ), κινδυνεύει να μετατραπεί διαπαντός σε βιομηχανική περιοχή και νταμάρι, χωρίς καμία δυνατότητα επαναφοράς στην αρχική του κατάσταση, στο όνομα της δήθεν «προστασίας του περιβάλλοντος» και της «πράσινης ενέργειας» των άπληστων μεγαλοεργολάβων και επιχειρηματιών-απατεώνων, οι οποίοι στοχεύουν αυστηρά και μόνο στο προσωπικό τους κέρδος. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι, ξεκίνησαν ήδη οι χωματουργικές εργασίες στην κάποτε ανέγγιχτη κορυφή Τρυπήρι, με σκοπό την δημιουργία νέου οδικού δικτύου για την εγκατάσταση των πρώτων ανεμογεννητριών...

Η αρχή του τέλους της Οξυάς... Ιούνιος 2021

  Επιπρόσθετα, αυτή την περίοδο διενεργείται η δημόσια διαβούλευση επί της Μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την εγκατάσταση 12 ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή που ενώνει την Οξυά με τα Βαρδούσια (Πύργος-Πολεμίστρα). Αυτή η μελέτη αναμένεται να εγκριθεί σύντομα εάν δεν υπάρξουν αντιδράσεις, με αποτέλεσμα κι αυτές οι κορυφές να ισοπεδωθούν (δείτε εδώ).

  Έτσι λοιπόν, μόλις ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή της Οξυάς, αποφασίσαμε να βρεθούμε για πρώτη μας φορά εκεί και να γνωρίσουμε μέσα σε ένα διήμερο, το απέραντο και μοναδικό μεγαλείο της. Την πρώτη ημέρα ανεβήκαμε στην κορυφή Πορτοκάλι και διανυκτερεύσαμε σε σκηνή, στην τοποθεσία «Καρβουνόλακκα», όπου βρίσκεται το (κλειστό πλέον) ορειβατικό καταφύγιο «Λάμπρος Ευταξίας». Από εκεί, ανεβήκαμε την επόμενη ημέρα στην Ψηλή Ράχη και την Σαράνταινα, απολαμβάνοντας τα υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα της Οξυάς καθώς και μια διαφορετική άποψη των γύρω βουνών, με τα Βαρδούσια, το Παναιτωλικό και το Βελούχι να μαγνητίζουν το βλέμμα.

Ανεβαίνοντας με το αυτοκίνητο, από την Γραμμένη Οξυά προς το καταφύγιο. Απέναντι, ο όγκος της κορυφής Πορτοκάλι (1.760.μ.).

Κέδρα, έλατα, οξυές και φτέρες, στολίζουν τις πλαγιές!

Αφού στήσαμε σκηνή, βρισκόμαστε ξανά στο διάσελο, κοιτώντας την διαδρομή προς Πορτοκάλι.

Στην αρχή της διαδρομής! Οξυά (Fagus sylvatica)

Μετά από λίγη ώρα, βγαίνουμε στην κορυφογραμμή (άποψη προς βορρά).

Η συνέχεια προς την κορυφή...

...με απίστευτη θέα προς τα Βαρδούσια!

Άκρως εντυπωσιακό το θέαμα των Βαρδουσίων... Γιδοβούνι, Πιτιμάλικο, Κόρακας, Πάνω Ψηλό, Πυραμίδα, Πλάκα, Αλογόραχη, Κάτω Ψηλό, Σούφλες, Κοκκινιάς. Τέρμα αριστερά στο βάθος, η Πυραμίδα της Γκιώνας.

Η Πλάκα, με φόντο τις Σούφλες (2.260μ.).

Αχανή λιβάδια στην κορυφογραμμή, περιμένουν την «πράσινη ανάπτυξη»...

Κορυφή Πορτοκάλι (1.760μ.).

Κοιτώντας προς τον νομό Φωκίδας και την μικρή οροσειρά που ενώνει τον όγκο της Οξυάς με τα Βαρδούσια. Μπροστά η κορυφή Πύργος (1.731μ.) και πιο πίσω η Πολεμίστρα (1.680μ.), η Μηλιά (1.784μ.), το Ομαλό (1.820μ.), το Γιδοβούνι (1.840μ.), το Σινάνι (2.055μ) και το Βουνό Χωμήριανης (2.294μ.).

Γελάδια βόσκουν στις πλαγιές του Πύργου, λίγο πριν κατέβουν στα χειμαδιά. Στο βάθος τα Μάρμαρα Φθιώτιδας (Σέλιανη).

Του ορίζοντα σκιές. Μηλιός, Κουκουρέχι, Πλατάνι, Τριανταφυλλιά και Κατελάνος.

Το καταφύγιο, χαμένο μέσα στο δάσος, και πίσω η Σαράνταινα (1.923μ.) με την αυριανή μας διαδρομή.

Μετά τα Βαρδούσια, το δεύτερο βουνό που τραβά την προσοχή: Βελούχι!

Δεξιά από το Βελούχι, ένα κολλάζ ανατολικών και βορείων Αγράφων: Χονδροσπάνι, Καράβα, Καρνόπι, Καταραχιάς, Σβώνη (ή Σβον ή Μαράθια), Πετράλωνα, Πουλί (ή Πλιού), Πλάκα, Βουτσικάκι, Φλυτζάνι, Μπορλέρο, Πέντε Πύργοι, Παπαδημήτρης, Τραγόσταλος, Κουφόλογγος και Πετσαλούδα...

Ο Όλυμπος (2.917μ.) και κάτω τα χωριά Παλαιά Γιαννιτσού και Τσούκκα Φθιώτιδας.

Ο Γουλινάς (1.459μ.), ντυμένος με τα χρώματα του φθινοπώρου απ άκρη σ' άκρη. Στις παρυφές του το Νικολίτσι Φθιώτιδας, και στον ορίζοντα ο Κίσσαβος ή Όσσα (1.978μ.).

Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας!

Ξανά στο δάσος.

Επιστροφή στο καταφύγιο, την κατάλληλη ώρα.

Πρωινό ξύπνημα, με την καλύτερη θέα.

Βαρδούσια!

Το κρύο τσουχτερό, οπότε ξεκινάμε γρήγορα το ζέσταμα. Στον δρόμο προς την Ψηλή Ράχη, κοιτώντας πίσω. Στο βάθος δεξιά η Οίτη (2.151μ.) και αριστερά η Όθρυς (1.725 μ.) με τον κάμπο της Λαμίας στην ομίχλη.

Η βουνοθάλασσα των Κραββάρων.

Στην κορυφή της Ψηλής Ράχης (1.799μ.), κοιτώντας δυτικά. Οι βουνοκορφές του ορίζοντα λούζονται στο πρωινό φως!

Ο Άννινος (1.702μ.) και ακριβώς μπροστά του η άγρια κορυφογραμμή του Καρφοπεταλιά (1.563μ.).

Η Λύρα (1.657μ.), το Πλατάνι, (1.777μ.), η Τριανταφυλλιά (1.817μ.) και ο Κατελάνος (1.924μ.).

Μπροστά αριστερά η Λύρα (1.657μ.) και πίσω ο Κατελάνος (1.924μ.).

Η Σαράνταινα (1.923μ.), με την συνέχεια της πορείας στον αυχένα. Δεξιά: Φθιώτιδα, αριστερά: Αιτωλοακαρνανία.

Το Αλογοβούνι (1.725μ.) και πίσω ο επιβλητικός όγκος του Τυμφρηστού, με τις κορυφές Συμπεθερικό (2.115μ.), Ψηλή Κορυφή (2.313μ.) και Κουμπί (1.877μ.). Στο βάθος διακρίνονται κορυφές των δυτικών και ανατολικών Αγράφων.

Τα ανατολικά Άγραφα και στο βάθος δεξιά ο Κόζιακας (1.901μ.), βουνό του νομού Τρικάλων.

Το νοτιότερο δάσος οξυάς (fagus sylvatica) στην Ευρώπη! Στο βάθος οι κορυφές Λιάκουρα (2.041μ.) και Φτέρη (2.127μ.) των δυτικών Αγράφων.

Ο Πύργος (1.724μ.) και στον ορίζοντα τα βουνά της Πελοποννήσου Μικρή Ζήρεια (2.117μ.), Μεγάλη Ζήρεια (2.375μ.), Ολίγυρτος (1.935μ.) και Αροάνια (2.355μ.).

Η κορυφή Μεσοβούνια (1.699μ.), με φόντο τα βουνά της Ναυπακτίας (Κερασοβούνι, Τσακαλάκι, Τσεκούρα, Αρδίνης).

Αντίθεση...

Το Δεντροχώρι (Τέρνοβα) Αιτωλοακαρνανίας στους πρόποδες του Ξεροβουνίου (1.415μ.), και στο βάθος το Τσακαλάκι (1.710μ.).

Ο Αρδίνης (1.699μ.).

Η Κοκκινιά (1.832μ.)

Κοκκινιά, λεπτομέρεια. Ακόμα ένα πανέμορφο βουνό που θα ισοπεδωθεί στο όνομα της «προστασίας του περιβάλλοντος»...

Στον αυχένα προς Σαράνταινα (1).

Στον αυχένα προς Σαράνταινα (2).

Στον αυχένα προς Σαράνταινα (3).

Μοναδική ομορφιά!

Πλησιάζοντας  την Σαράνταινα, και τις τελευταίες οξυές πριν την κορυφή.

Το Λιβαδάκι (Αβώρανη) Αιτωλοακαρνανίας, στους πρόποδες της Κοκκινιάς.

Κορυφή Σαράνταινα (1.923μ.).

Βουνοκορφές της οροσειράς του Παναιτωλικού. Ξεχωρίζουν το Πλατάνι, (1.777μ.), η Τριανταφυλλιά (1.817μ.) και ο Κατελάνος (1.924μ.).

Αριστερά το Τύμπανο (1.886μ.) και δεξιά το Τρυπήρι (1.922μ.), με τα καμώματα της «πράσινης ανάπτυξης». Φανταστείτε τι έπεται στην συνέχεια! Στο βάθος το Νεραϊδοβούνι Παναιτωλικού, η Καλιακούδα και η Χελιδόνα .

Καλιακούδα (2.099μ.) και Χελιδόνα (1.974μ.).

Φωτογραφίζοντας τα βουνά βορειοδυτικά της Σαράνταινας.

Δεξιά οι Αετοί (1.852μ.) και αριστερά το Μεσοβούνι (1.775μ.), προέκταση των βουνών του Βάλτου προς την Άρτα. Διακρίνεται το αιολικό εργοστάσιο στην θέση Γεραμπή... έτσι θα καταντήσουν τα βουνά όλης της χώρας!

Δεξιά η Λιάκουρα (2.041μ.), το Λούτσι (2.045μ.) και η Φτέρη (2.127μ.) και αριστερά το Καυκί (1.751μ.) με φόντο τα Τζουμέρκα (2.393μ.).

Ο Τυμφρηστός (2.313μ.) και στο βάθος δεξιά τα ανατολικά Άγραφα.

Αριστερά ο Όλυμπος (2.917μ.) και δεξιά ο Κίσσαβος (1.978μ.).

Παρυφές της κορυφής Τρυπήρι!

Τα χωριά Λεύκα και Κυδωνιά Αιτωλοακαρνανίας.

Η Λεύκα (Μικρή Παλούκοβα).

Η Κυδωνιά (Ζηλίστα).

Η Ψηλή Ράχη (1.799μ.).

Κατηφορίζοντας απ' τη Σαράνταινα.

Ψηλή Ράχη. Μαγεία!

Λιβάδια, έλατα, οξυές...

Παρακάμπτοντας την Ψηλή Ράχη, μια τελευταία ματιά στην Σαράνταινα...

Η διαδρομή στο Wikiloc:

Powered by Wikiloc

*Κάντε κλικ πάνω δεξιά στην λέξη Wikiloc για περισσότερες λεπτομέρειες