Ανάβαση στην Τριανταφυλλιά Παναιτωλικού

     Η Τριανταφυλλιά είναι μια ογκώδης και μακρόστενη κορυφή που βρίσκεται στον ανατολικό κλάδο του Παναιτωλικού όρους. Αγγίζοντας το υψόμετρο των 1.817 μέτρων, αποτελεί μια από τις ψηλότερες και αξιοσημείωτες κορυφές της οροσειράς, χωρίς όμως να είναι ιδιαίτερα γνωστή. Η περιοχή στους πρόποδες του βουνού είναι γεμάτη με ρέματα, φαράγγια και κατάφυτες από έλατα πλαγιές, καθώς και με διάσπαρτα πανέμορφα χωριά που υπό την σκέπη ενός δαιδαλώδους ορεινού συγκροτήματος, περιμένουν κάθε φυσιολάτρη να τα ανακαλύψει.

   Ένα από αυτά τα χωριά είναι ο Τόρνος Ευρυτανίας, απ' όπου ξεκινήσαμε την ανάβαση παίρνοντας το «Μονοπάτι του βουνού» ή αλλιώς τη Διαδρομή Β, μήκους 6,5 χλμ. και διάρκειας 3,5 ωρών περίπου. Φυσικά, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε πλήθος μονοπατιών καθώς η περιοχή έχει να προσφέρει αμέτρητα τοπία και ομορφιές, αλλά το Μονοπάτι του Βουνού είναι αυτό που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τον ορειβάτη.

    Έχοντας χιονίσει ελαφρά δυο μέρες πριν πραγματοποιήσουμε την ανάβαση, υπήρχε λίγο χιόνι στο βουνό αλλά και στις γύρω κορυφές, πράγμα που έκανε ακόμα πιο ευχάριστη την εξόρμηση. Περισσότερα θα δείτε στο πλούσιο φωτογραφικό αφιέρωμα που ακολουθεί...

Δείτε επίσης την πιο πρόσφατη ανάβασή μας στην Τριανταφυλλιά εδώ

Το μονοπάτι αρχικά κινείται παράλληλα με το πανέμορφο ρέμα που βρίσκεται στην άκρη του χωριού.

Αρκετά πιο πάνω, αντικρίζουμε την επιβλητική κορυφή της Τριανταφυλλιάς με ελάχιστο χιόνι στη βορειοδυτική πλευρά της.

Πίσω μας η Χελιδόνα (1.974μ.), με ελάχιστο χιόνι επίσης, και με το εντυπωσιακό, σχεδόν συμμετρικό της σχήμα.

Ανατολικά της Χελιδόνας βρίσκεται η Καλιακούδα (2.099μ.).

Χαρακτηριστική λάκκα κάτω από το Ξεροβούνι.

Οδεύοντας προς το διάσελο.

Έχοντας φτάσει στο διάσελο Τριανταφυλλιάς - Ξεροβουνίου, ο στόχος μας πλέον είναι η κορυφογραμμή που βρίσκεται μπροστά μας.

Καθώς έχουμε ανέβει αρκετά, στα βόρεια μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες από τις κορυφές των δυτικών Αγράφων (Φτέρη, Λιάκουρα, Ντεληδήμι κτλ.)

Βελούχι (2.313μ.), Καλιακούδα (2.099μ.) και τέρμα δεξιά τα Κοκκάλια (1.716μ.) της Οξυάς.

Κορυφογραμμή Τριανταφυλλιάς.

Στην κορυφή της Τριανταφυλλιάς. Στο βάθος η ορεινή Ναυπακτία και τα βουνά της βόρειας Πελοποννήσου.

Σε πρώτο πλάνο ο Πύργος (1.569μ), πίσω η Μεγάλη Ράχη (1.487μ.) και στο βάθος βουνά της κεντρικής Πίνδου: Κρυάκουρας (2.147μ.), Κακαρδίτσα (2.429μ.), Χατζή (2.038μ.) και Κοκκινόλακκος (1.796μ.).

Τσόκα (1.662μ.), Μεγάλη Ράχη (1.487μ.) και στο βάθος Όρη Βάλτου (κορυφή Αετοί 1.852μ.), Τζουμέρκα (2.393μ.) και Κρυάκουρας (2.147μ.).

Νεραϊδοβούνι (1.781μ.) και Κούτουπας (1.795μ.), δυο εντυπωσιακές κορυφές με εξαιρετική ομοιότητα. Τέρμα αριστερά ο Κέδρος (1.654μ.) και από κάτω η Αρέντα. Διακρίνεται και ο δρόμος από Αραποκέφαλα προς Προυσσό.

Μπροστά η Τούμπα (1.680μ.) και πίσω η Καταβόθρα (1.752μ.)

Ο Κατελάνος (1.924μ.)

Στο κέντρο ο Πατραϊκός κόλπος και το όρος Σκόλις (1.000μ.)

Αροάνια όρη ή Χελμός (2.355μ.), βόρεια Πελοπόννησος.

Ανατολικά του Χελμού, βρίσκεται η μεγάλη Ζήρεια ή Κυλλήνη (2.374μ.), η δεύτερη σε ύψος κορυφή της Πελοποννήσου.

   Το θράσος των δήθεν ενεργειακών εταιρειών έφτασε και στην Τριανταφυλλιά! Πριν από κάποια χρόνια, στήθηκε στην κορυφή της ένα ανεμούριο για τη μέτρηση της ταχύτητας του ανέμου, προκειμένου να «αξιολογηθεί» η τοποθέτηση ανεμογεννητριών εκεί... ευτυχώς οι κάτοικοι των γύρω χωριών δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια και το γκρέμισαν, αντιστεκόμενοι στον βιασμό ενός ακόμα παρθένου βουνού! 

  Ένα σπασμένο ηλιακό κύτταρο, μια μπαταρία, δεκάδες μέτρα μεταλλικών σωλήνων και συρματόσχοινου, βρίσκονται τώρα πεταμένα στην κορυφή του βουνού...είναι εμφανής και απαράδεκτη η ρύπανση που προκαλούν τα αιολικά πάρκα πριν καν εγκατασταθούν!!! 

Η κατολίσθηση του περασμένου χειμώνα στη θέση Γαρδικιώτη που εξαφάνισε κυριολεκτικά τον δρόμο για Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας.

Θέα προς τα νοτιοανατολικά. Στο κάτω μέρος της φωτογραφίας διακρίνεται το Αργυρό Πηγάδι (Γκερτοβός).

Ο κατακρεουργημένος από τους δρόμους Άννινος (1.702μ.) και πίσω η Τσεκούρα ορεινής Ναυπακτίας (1.732μ.).

Άγρια η γη των Κραββάρων...

Πίσω από την Κοκκινιά οι κορυφές των Βαρδουσίων: Αλογόραχη (2.265μ.), Του Γκιώνη το Πλάι (2.413μ.), Σούφλες (2.340μ.), Βουνό Κωστάριτσας (2.216μ.), Κόρακας (2.495μ.) και Κοκκινιάς  (2.383μ.).

Σε πρώτο πλάνο το Τσιμπλοβούνι Παναιτωλικού (1.680μ.), πίσω η Κοκκινιά (1.832μ.) και στο βάθος οι επιβλητικές κορυφές Βουνό Χωμήριανης (2.294μ.), Πλάκα (2.348μ.) και Αλογόραχη (2.265μ.) των Βαρδουσίων.

Πλατανάκι...αν σας φαίνεται σαν κρατήρας η γυμνή περιοχή με τις σάρες κάτω από την κορυφή, τότε δεν σας γελούν τα μάτια σας. Μερικές δεκαετίες πριν, το βουνό έβγαζε καπνούς και ένα μεγάλο μέρος του αποκολλήθηκε με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το χωριό Ροσκά της Ευρυτανίας, που βρίσκεται στους πρόποδές του (δείτε σχετικό άρθρο εδώ).

Το Τρύπιο Βουνό της Χελιδόνας (1.695μ.). Τέρμα δεξιά το Δερμάτι και κάτω μέρος της Καστανιάς Ευρυτανίας.

Κατεβαίνοντας από την κορυφή.

Μια τελευταία ματιά στην Χελιδόνα.

Φεύγοντας (με το αυτοκίνητο πλέον) από τον Τόρνο, κατευθυνθήκαμε προς Καστανιά για να δούμε το χωριό από απέναντι...οι αμέτρητες πεζούλες μαρτυρούν τον μόχθο και την καθημερινή πάλη των ανθρώπων που ζούσαν με αυτάρκεια σ' αυτά τα μέρη.

Χαρακτηριστικό του τοπίου στον Τόρνο, είναι η πανέμορφη νότια όψη της Χελιδόνας. Ο ήλιος έχει αποχαιρετήσει από ώρα τα φαράγγια, τις ρεματιές και τις δασωμένες πλαγιές γύρω από το χωριό και σειρά έχουν τώρα και οι βουνοκορφές...