Πριν δύο χρόνια, αρχές Ιουνίου 2017, συμμετείχαμε στο πολύ όμορφο αντάμωμα που διοργάνωσε ο σύλλογος Χελιδονιωτών, με σκοπό την διάνοιξη του παλιού μονοπατιού που ξεκινά από το χωριό Χελιδόνα (Λάστοβο) και φτάνει στην ομώνυμη κορυφή. Ο σκοπός επετεύχθη, και παρά τις δυσκολίες, μέσα σε δύο μόλις ημέρες το μονοπάτι αυτό κατάφερε με την βοήθεια όλων να είναι διαθέσιμο ξανά σε όποιον επιθυμούσε και επιθυμεί από εδώ και στο εξής να το περπατήσει.
Φέτος, έφτασε η ώρα να ξαναβρεθούμε στο Λάστοβο. Σκοπός, αφενός να «ανταμειφθούμε» για τον κόπο και τον χρόνο που αφιερώσαμε κάποτε εκεί, και αφετέρου, ως επισκέπτες πλέον να απολαύσουμε αυτό το ιδιαίτερο βουνό και τις ομορφιές του περπατώντας και καταγράφοντας ένα μονοπάτι μοναδικό, που απουσίαζε για πάρα πολλά χρόνια από προορισμούς ορειβατών και πεζοπόρων.
Φέτος, έφτασε η ώρα να ξαναβρεθούμε στο Λάστοβο. Σκοπός, αφενός να «ανταμειφθούμε» για τον κόπο και τον χρόνο που αφιερώσαμε κάποτε εκεί, και αφετέρου, ως επισκέπτες πλέον να απολαύσουμε αυτό το ιδιαίτερο βουνό και τις ομορφιές του περπατώντας και καταγράφοντας ένα μονοπάτι μοναδικό, που απουσίαζε για πάρα πολλά χρόνια από προορισμούς ορειβατών και πεζοπόρων.
Φυσικά, το ότι θα βρισκόμασταν ξανά στην Χελιδόνα, ήταν ευκαιρία όχι απλά να ανέβουμε στην κορυφή επιστρέφοντας από την ίδια διαδρομή (η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα ούτως ή άλλως), αλλά να πραγματοποιήσουμε κάτι πιο σύνθετο.
Έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας το γεγονός ότι έχουμε βρεθεί ήδη δύο φορές στην κορυφή της Χελιδόνας χωρίς να έχουμε πραγματοποιήσει μια από τις δημοφιλείς (και ταυτόχρονα δύσκολες) διαδρομές, αποφασίσαμε ότι τώρα θα έπρεπε σίγουρα αυτή να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμά μας.
Έτσι, ξεκινήσαμε πρωί πρωί από το Λάστοβο και την όμορφη πλατεία του, με στόχο να ανέβουμε στην κορυφή της Χελιδόνας από το άγνωστο μονοπάτι της δυτικής πλευράς και να καταλήξουμε στο Παλιό Μικρο Χωριό, δηλαδή στην ανατολική πλευρά του βουνού, μέσω της γνωστής «Κόψης των Αηλιάδων». Η έντονα ανηφορική ανάβαση, η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση και τα επίπονα σκαμπανεβάσματα της Κόψης Αηλιάδων έκαναν αυτή την διάσχιση αρκετά κουραστική αλλά ταυτόχρονα άκρως ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή...
Πληροφορίες και αναλυτική περιγραφή της διαδρομής μπορείτε να δείτε στο τέλος του άρθρου. Ας περάσουμε σιγά σιγά στις φωτογραφίες:
Αρκετή ώρα μετά το ξεκίνημα, στην θέση Διάσελο.
Κάτω το χωριό Χελιδόνα, απ' όπου ξεκινήσαμε, και στο βάθος το Παναιτωλικό όρος (Νεραϊδοβούνι - Κούτουπας).
Χελιδόνα. Οι συννεφιές «παίζουν» με τις βουνοκορφές...
Ματιά προς την κορυφή Τέμπλα, μέσα από το δάσος.
Στο τέλος του δάσους, βγαίνουμε σε χαρακτηριστικό ξέφωτο με την ονομασία «Πέτρα», όπου σταματά και η σήμανση του μονοπατιού. Δεξιά το Τρύπιο Βνι και τέρμα αριστερά η θέση «Κόμπλος», όπου στοχεύουμε προς το παρόν να βρεθούμε.
Γίδια «βολτάρουν» στο απόκρημνο Τρύπιο Βνι!
Κοιτώντας προς τα πίσω (δυτικά). Δεξιά η κορυφή Πυργουλάκι (1.446μ.) της Χελιδόνας και πίσω μερικές από τις βουνοκορφές του Παναιτωλικού. Τέρμα κάτω διακρίνεται η «Καλύβα του Τσιαντή», στην τοποθεσία Διάσελο, απ' όπου διέρχεται το μονοπάτι.
Η καλύβα του Τσιαντή.
Συνεχίζουμε (χωρίς σήμανση πλέον) στην βάση του βράχου αποφεύγοντας τις σάρες και τους χαλιάδες, για να προσεγγίσουμε μετέπειτα την τοποθεσία «Κόμπλος» και την ομαλή ράχη του βουνού.
Το ξακουστό...
Ζιγκ-ζαγκ, αποφεύγοντας την κόντρα (όσο γίνεται).
Στο βάθος η αφετηρία μας (Χελιδόνα), και το πρώτο τμήμα του μονοπατιού. Διακρίνεται και η Καλύβα του Τσιαντή, τέρμα δεξιά.
Η απότομη δυτική πλευρά της Χελιδόνας.
Με φόντο την Τέμπλα (1.710μ.) και τις φοβερές κατολισθήσεις στο Βαθύ Διάσελο.
Στην Τέμπλα! Οι εκτεταμένες κατολισθήσεις αφάνισαν μεγάλο τμήμα του παλιού μονοπατιού από το χωριό Χελιδόνα προς το Βαθύ Διάσελο...
Μαλόκεδροι διακοσμούν την ομαλή ράχη του βουνού. Στο βάθος η κορυφή της Χελιδόνας (1.974μ.).
Λίγο πριν βγούμε στον Κόμπλο και την ομαλή ράχη.
Στα νότια, η βραχώδης κόψη που οδηγεί στο Τρύπιο Βνι.
Βγαίνοντας στον Κόμπλο!
Ανεβήκαμε στην βραχώδη κόψη, νότια του Κόμπλου, απ' όπου η θέα είναι φοβερή!
Η συνέχεια της διαδρομής και ο όγκος της Χελιδόνας απλώνονται διάπλατα μπροστά μας.
Στα νότια, το απόρθητο Τρύπιο Βνι (1.695μ.), στόχος μελλοντικής εξόρμησης...
Στο βάθος δεξιά ο Ασπρόπυργος (Αντράνοβα) Ευρυτανίας, και η κορυφή Καταβόθρα (1.752μ.) του Παναιτωλικού όρους.
Φοβερές και άγνωστες βουνοκορφές, που μόλις άρχισε να τις χτυπά ο ήλιος, δίνουν στο τοπίο γύρω μας έναν απόκοσμο χαρακτήρα. Μπροστά το Κεραμίδι (1.547μ.) της Καλιακούδας και πίσω οι τελευταίες βουνοκορφές στα ανατολικά του Παναιτωλικού όρους (Πλατάνι, Κουκουρέχι, Άννινος κτλ). Στο κάτω μέρος, ο ερειπωμένος οικισμός Καρούλα και δεξιά στο βάθος ο Πρόδρομος Ευρυτανίας.
Το Κεραμίδι (1.547μ.) με φόντο τον Στέγκο (1.625μ.), τον Άννινο (1.702μ.) και το Κουκουρέχι (1.746μ.) του ανατολικού Παναιτωλικού.
Στα ανατολικά, η φοβερή Καλιακούδα (2.099μ.).
Ο κώνος της Χελιδόνας (1.974μ.).
Συνεχίζοντας από τον Κόμπλο προς την ομαλή ράχη και το εύκολο κομμάτι της διαδρομής... ανάμεσα σε πανέμορφους μαλόκεδρους που φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη «προτίμηση» σε αυτό το μέρος του βουνού.
Μαλόκεδρος (Juniperus foetidissima) με φόντο την Τέμπλα (1.710μ.).
Στην ράχη.
Εδώ, κάποτε, κάποιοι είχαν τα σπαρτά τους...
Το Τρύπιο Βνι (1.695μ.) με φόντο το Παναιτωλικό, και κάτω δεξιά ο Ασπρόπυργος (Αντράνοβα).
Μπροστά μας ο τελικός (και σχετικά απότομος) ανήφορος.
Στάση για ξεκούραση, με το βλέμμα στραμμένο σε μια θάλασσα βουνοκορφών.
Αριστερά στο βάθος ο όγκος της Καλιακούδας και στον ορίζοντα το Παναιτωλικό, «μαγνητίζει» τις συννεφιές σ' ολόκληρο τον όγκο του...
Ανατολικό και δυτικό Παναιτωλικό, απ' άκρη σ΄ άκρη!
Πλατάνι, Κουκουρέχι, Μέγα Ίσωμα, Τριανταφυλλιά, Ξεροβούνι, Τούμπα, Αραποκέφαλα, Κατελάνος, Τσίνα, Καταβόθρα, Νεραϊδοβούνι, Κούτουπας, Παλούκι, Τσόκα, Μεγάλη Ράχη, και πολλές ακόμα ενδιάμεσες κορφές...
Οι σάρες και τα γκρέμια στην δυτική πλευρά της Χελιδόνας.
Λίγο πριν την κορυφή, κοιτώντας πίσω. Κάτω χαμηλά και δεξιά, το Λάστοβο, η αφετηρία μας.
Στην κορυφή Χελιδόνας (1.974μ.), πέντε ώρες μετά την εκκίνηση.
Η βόρεια κορυφή της Χελιδόνας (1.932μ.), ή αλλιώς «Πέρα Χελιδόνα», και στο βάθος αριστερά η λίμνη Κρεμαστών.
Η Τέμπλα (1.710μ.) με φόντο την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών και τα βουνά του Βάλτου.
Βελούχι ή Τυμφρηστός (2.313μ.), με το Καρπενήσι στους πρόποδές του.
Παναιτωλικό όρος. Αριστερά ο Κέδρος (1.654μ.), στη μέση το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.) και δεξιά το διάσελο και ο οικισμός Κυνηγού.
Παναιτωλικό όρος. Ο Κούτουπας (1.795μ.).
Ευθεία κάτω το ρέμα «Μπαμπακιά», αριστερά το Ψηλό, δεξιά το Τρύπιο Βνι με την ράχη που διασχίσαμε, και στο βάθος οι βουνοκορφές του ανατολικού Παναιτωλικού.
Μπροστά οι κορυφές της Καλιακούδας: Πύργος (1.629μ.) & Κεραμίδι (1.547μ.) και πίσω το Πλατάνι (1.777μ.) και το Κουκουρέχι (1.746μ.), με την φοβερή κορυφογραμμή τους.
Κατεβαίνοντας από την κορυφή. Ευθεία μπροστά μας το Ξερόρεμα, με την Καρίτσα και την Καλιακούδα απέναντι, και αριστερά η Κόψη των Αηλιάδων, την οποία θα διασχίσουμε για να φτάσουμε στο Μικρό Χωριό.
Κόψη Αηλιάδων! Το φοβερό δόντι, που πρωτοσυναντάμε καθώς κατεβαίνουμε, μαγνητίζει το βλέμμα.
Η ανώνυμη βουνοκορφή της Χελιδόνας (1.780μ.), και ακριβώς πίσω της η Καστανιά, με τις κορφές του ανατολικού Παναιτωλικού.
Πλησιάζοντας το δόντι. Φυσικά, θα το παρακάμψουμε από τα δεξιά (νότια)...
Αφού παρακάμψαμε το δόντι, συνεχίζουμε στην κόψη, έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα εμπόδια. Απέναντι η Καλιακούδα (2.099μ.).
Στην κόψη, μετά το δόντι.
Πίσω μας το τμήμα της κόψης που περάσαμε ήδη. Στη μέση το δόντι (1.890μ.) και στο βάθος δεξιά το Μοσχοπλάι (1.641μ.) με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας.
Αμέσως τώρα, ένα πολύ απότομο κατέβασμα μας περιμένει, και ακριβώς απέναντι η επόμενη ανηφόρα. Επισημαίνεται ότι κινούμαστε πάντα πάνω στην κόψη, με μόνη εξαίρεση το πρώτο δόντι που παρακάμψαμε από τα νότια, στην αρχή της κατάβασης.
Το Καρπενήσι.
«Φτου κι απ' την αρχή»... ανέβασμα ξανά.
Βερμπάσκο φύεται σχεδόν παντού. Απέναντι το Ψηλό (1.690μ.).
Κόψη Αηλιάδων, ανάποδα. Ο κακοτράχαλος όγκος του βουνού που διασχίσαμε ως τώρα, και πάνω ψηλά είναι ορατή πλέον η κορυφή (1.974μ.).
Κοιτώντας την συνέχεια. Κατέβασμα (ξανά) κι ανέβασμα (ξανά!). Στο βάθος αριστερά ο προορισμός μας, το Μικρό Χωριό, και δεξιά η ράχη πίσω απ' την οποία βρίσκεται ο Άγιος Σώστης.
Αρκετά χαμηλότερα, λίγο πριν κατηφορίσουμε στην τραβέρσα προς Άγιο Σώστη.
Στο βάθος η κορυφή της Χελιδόνας όπου ανεβήκαμε ερχόμενοι από Λάστοβο, και έπειτα κατεβήκαμε για να φτάσουμε ως εδώ...
Κοντινότερη ματιά.
Ο Άγιος Σώστης, στο τέλος του μονοπατιού, και δεξιά στο βάθος η Καλιακούδα (2.099μ.).
Σε λίγο θα βρισκόμαστε στο Παλιό Μικρό Χωριό...
Η διαδρομή στο Wikiloc:
Powered by Wikiloc
*Κάντε κλικ πάνω δεξιά στην λέξη Wikiloc για περισσότερες λεπτομέρειες
Πολύ ωραία περιγραφή και πανέμορφες φωτογραφίες. Είμαι και εγώ Ευρυτάνας και φέτος θα προσπαθήσω να ανέβω Καλιακούδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πάρα πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία περιγραφή με εικόνες και κείμενο. Έμαθα πολλά πράγματα για την διαδρομή.Έχω κάνει την κυκλική διαδρομή από Αγ. Σώστη, κόψη Αηλιάδων, Χελιδώνα, Παλαιό Μικρό Χωριό 2 φορές. Μία αθλητική με 3 φίλους ορειβάτες και μία σεξουαλική με "κατάλληλη" παρέα. Η 2η φορά αν και πολύ πιο ευχάριστη μου έβγαλε την ψυχή γιατί η σύντροφος δεν τράβαγε ορειβατικά... Έμαθα και το Βερμπάσκο από την φωτογραφία σου, που το έβλεπα συνέχεια και δεν ήξερα πως λεγόταν. Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες και την περιγραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιλογή η Χελιδόνα για «σεξουαλική» επίσκεψη χαχαχα!
ΔιαγραφήΟσον αφορά το βερμπάσκο, ούτε εμείς το ξέραμε!
Γράψαμε ένα σχετικό άρθρο πρόσφατα γι αυτό.
Καλημέρα! Έχοντας γυρίσει αρκετά βουνά, Πιστεύω ότι η διαδρομή της Χελιδονας από την κόψη Αι'λιαδων είναι από τις πιο εντυπωσιακές! Είναι μια διαδρομή που επειδή είναι στα μέρη μου επιλέγω να την κάνω κυκλικά 1-2 φορές τον χρόνο ξεκινώντας από την Πλατεία του Παλαιού Μικρού Χωριού, ανεβαίνοντας την κόψη και γυρισμό από το κλασικό μονοπάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μονοπάτι από το χωριό Χελιδονα είναι σημαδεμενο μέχρι να βγει στα ξέφωτα? Από πιο σημείο ξεκινάει στο χωριό?
Γεια σας! Στην πλαϊνή στήλη του blog, θα βρείτε την κατηγορία «Επιλεγμένα Άρθρα». Πατώντας στην υποενότητα «Καθαρισμοί μονοπατιών», θα εμφανιστεί το άρθρο με τον καθαρισμό και όλες τις πληροφορίες του μονοπατιού από Λάστοβο προς κορυφή Χελιδόνα
ΔιαγραφήΕπιχειρησα ανεπιτυχως αναβαση απο Αγ. Σωστη μεσω Κοψης Αηλιαδων αλλα εφτασα μεχρι ενα σημειο οπου πλεον, οσο μπορουσε να ξεχωρισει το ματι μου, η σημανση γινοταν πλεον πολυ αραιη εως ανυπαρκτη. Αναγκαστηκα να παρω το δρομο της επιστροφης. Να επισημανθει οτι η διαδρομη δεν ειναι απλως δυσκολη αλλα πολυ δυσκολη. Η σημανση μεχρι εκει που εφτασα, απο οσο μπορεσα να δω στο χαρτη ειχα φτασει στη μεση και λιγο πιο μπροστα, ηταν αραιη αλλα σε καθοδηγουσε. Το θεμα ομως ειναι οτι καποιος που την κανει πρωτη φορα τη διαδρομη αρκετες φορες κοιταζει αριστερα - δεξια για να βρει σημαδια ωστε να δει αν πηγαινει σωστα. Εκει που δυσκολευτηκα ιδιαιτερα ηταν στην καταβαση οπου τα σημαδια στις πετρες ηταν απο την αναποδη μερια για αυτους που ανεβαινουν και οχι για αυτους που κατεβαινουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε συνεχεια και προς διευκρινηση των σχολιων μου(Ανώνυμος 3/9/23, 10:19 μ.μ.) οι σημανσεις ηταν εμφανεις για αυτους που ανεβαινουν και οχι για αυτους που κατεβαινουν. Αυτο εννοω με το «αναποδη μερια». (Λύρας Αλέξανδρος)
ΑπάντησηΔιαγραφή