Ανάβαση στον Αρδίνη Ναυπακτίας

  Ο όγκος του Αρδίνη βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της ορεινής Ναυπακτίας, στο ανατολικό τμήμα του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Χαμένος ανάμεσα σε δεκάδες άλλα βουνά και κορυφές, ίσως κοιτώντας τον από μακριά κάποιος να νομίζει πως μια ανάβαση στην κορυφή του δεν θα έχει και κάτι το ιδιαίτερο.

  Το φοβερό πανόραμα των 360 μοιρών, με τις ατέλειωτες βουνοκορφές όπου και να στραφεί το βλέμμα όταν βρίσκεσαι εκεί πάνω, διαψεύδει πλήρως την παραπάνω εντύπωση. Η βουνοθάλασσα της Ναυπακτίας, με τις ψηλές κορυφές και τις βαθιές χαράδρες, την κοιλάδα του Ευήνου ποταμού και τα απέραντα ελατοδάση, συμπληρώνονται με τον πιο όμορφο τρόπο, από τα εντυπωσιακά Βαρδούσια, την Σαράνταινα, το Βελούχι, τα Άγραφα, την Χελιδόνα, την Καλιακούδα, το Παναιτωλικό και τα βουνά της βόρειας Πελοποννήσου, που όλα μαζί συνθέτουν έναν εντελώς άγνωστο αλλά πανέμορφο καμβά απερίγραπτης ορεινής μαγείας.

  Αυτό το πανέμορφο τοπίο αντικρίσαμε και πριν 6 χρόνια, όταν κάναμε τις πρώτες μας εξορμήσεις και καταγραφές στα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας (δείτε σχετικό άρθρο εδώ). Μετά από τόσο καιρό λοιπόν, επισκεφθήκαμε ξανά τον Αρδίνη και αποτυπώσαμε τα ίδια τοπία, με μια ελαφρώς διαφορετική ματιά...

Ανεβαίνοντας στην απότομη βορειοδυτική πλαγιά. Στο βάθος αριστερά η αφετηρία μας (δρόμος από Πλάτανο προς Χάνι Λιόλιου).

Η ομαλή, δυτική ράχη του βουνού.

Ήδη η θέα από εδώ πάνω είναι εκπληκτική!

Η πρώτη μας οπτική επαφή με την θέα προς βορρά. Ευνολίμνη, Κοκκινιά, Σαράνταινα, Βελούχι...

Απολαυστικό και ξεκούραστο περπάτημα, με το βλέμμα στην τελική ανηφόρα.

Εκεί που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί το μέγεθός του...

H δυτική ράχη.

Η τελική ανηφόρα και η κορυφή, με τις τελευταίες χιονούρες.

Στην κορυφή (1.699μ.), μιάμιση ώρα μετά την εκκίνηση. Πανόραμα του βορρά!

Κατελάνος (1.924μ.), η ψηλότερη κορυφή του Παναιτωλικού.

Η κορυφή Χαλίκι (1.640μ.), με την τεράστια κατολίσθηση και τον δρόμο για Αργυρό Πηγάδι.
Στο βάθος, οι βουνοκορφές του δυτικού Παναιτωλικού Τσίνα (1.715μ.) και Καταβόθρα (1.752μ.).

Η Τριανταφυλλιά (1.817μ.).

Ο φοβερός και άγριος όγκος του Άννινου (1.702μ.)

Άννινος (1.702μ.), κοντινότερη ματιά, με φόντο κάποιες από τις κορυφές του Παναιτωλικού.

Η κορυφογραμμή του Άννινου με φόντο τον Κούτουπα (1.795μ.) και την Πριόνα (1.665μ.).

Από Κόνισκα προς Διπλάτανο... ο δρόμος και το μονοπάτι!
 Με τον σύγχρονο ή τον παλιό τρόπο, στις τραχιές εσχατιές του Άννινου.

Το Κουκουρέχι (1.746μ.) και κάτω ο δρόμος Κόνισκας - Διπλατάνου.
Τέρμα δεξιά στο βάθος η Τσόκα (1.662μ.).

Κουκουρεχόπουλο (1.656μ.), Κουκουρέχι (1.746μ.) και Στέγκος (1.625μ.). Σε πρώτο πλάνο το Ορσί (1.584μ.), με τον δρόμο Κόνισκας - Μεσοκώμης.

Ο Διπλάτανος Θέρμου, στην «αγκαλιά» των θεόρατων βουνών!

Το πολύκορφο Πλατάνι (1.777μ.) μαζί με το Τσιμπλοβούνι (1.680μ.), και στο βάθος δεξιά η Χελιδόνα (1.974μ.).

Ακόμα μια άποψη της ευρύτερης περιοχής του Διπλατάνου... 

Ο Διπλάτανος.

Σε πρώτο πλάνο ο Καρφοπεταλιάς (1.563μ.) και πίσω ο όγκος της Καλιακούδας.

Η Καλιακούδα (2.099μ.), με τον δρόμο που συνδέει τη Στουρνάρα (Δολιανά) με το Μεγάλο Χωριό.

Το Μέγα Ίσωμα (1.946μ.) της Καλιακούδας, και μπροστά η Λύρα ή Τσούκα (1.640μ.).

Στο άνοιγμα του ορίζοντα μεταξύ Καλιακούδας και Τυμφρηστού, βλέπουμε τμήμα της οροσειράς των Αγράφων: Προσηλιάκο (1.862μ.), Βουτσικάκι (2.152μ.), Καταραχιάς (2.003μ.), Καρνόπι (1.973μ.), Σβώνη (2.040μ.), Κόψη (1.930μ.).

Το Νεοχώρι, στους πρόποδες του Καρφοπεταλιά.

Ο Άγιος Δημήτριος και το φράγμα Ευήνου.

Άγιος Δημήτριος, μερική άποψη.

Ο όγκος του Τυμφρηστού (Συμπεθερικό, Άνεμος, Ψηλή Κορυφή, Κουμπί), και στο κάτω μέρος της φωτογραφίας το Πετρωτό (Παλιονέχωρο) Ναυπακτίας.

Το Παλιονέχωρο.

Το Συμπεθερικό (2.115μ.).

Η Ψηλή Κορυφή (2.313μ.).

Κοκκινιά (1.832μ.), το ψηλότερο βουνό της Ναυπακτίας. Στο βάθος δεξιά οι βουνοκορφές της Οξυάς Τρυπήρι (1.922) και Σαράνταινα (1.923μ.).

Κοκκινιά... τα πετρώματα του βωξίτη, που εντοπίζονται σε μεγάλο μέρος της, έδωσαν αυτή την ονομασία στο βουνό.

Η Αράχωβα, στα νοτιοδυτικά ριζά της Κοκκινιάς.

Η Κάτω Κλεπά και το Ξεροβούνι (1.415μ.), και στο βάθος οι κορυφές Πύργος (1.724μ.), Πορτοκάλι (1.760μ.) και Πύργος (1.731μ.), του όγκου της Οξυάς.

Αρδίνης, βορειοανατολική άποψη!

Πανόραμα του νότου.

Η Τσεκούρα (1.733μ.) με φόντο τα Βαρδούσια και τμήμα της Γκιώνας.

Πανόραμα Δυτικών Βαρδουσίων... Γιδοβούνι, Πάνω Ψηλό, Κάτω Ψηλό, Πυραμίδα, Πλάκα, Βουνό Χωμήριανης, Αλογόραχη, Σούφλες, Βουνό Κωστάριτσας! Τέρμα δεξιά, τμήμα του ανατολικού συγκροτήματος (Σκόρδα Πιτιμάλικου, Μέγας Κάμπος).

Βαρδούσια. Αριστερά ο Κόρακας (2.495μ.) και δεξιά η νότια κορυφογραμμή.

Το Κερασοβούνι ή Ομάλια (1.694μ.), ακριβώς πάνω στα σύνορα Αιτωλοακαρνανίας - Φωκίδας, και πίσω τα Όρη Λιδωρικίου (νότιες απολήξεις της Γκιώνας).

Άνω Χώρα (Μεγάλη Λομποτινά).

Κάτω Χώρα (Μικρή Λομποτινά).

Το Τσακαλάκι (1.710μ.) και δεξιά το -υπό κατεδάφιση (!) λόγω εγκατάστασης ανεμογεννητριών- Μακρυνόρος (1.561μ.).

Ο Πόδος, κάτω απ' το Τσακαλάκι.

Η Μεγάλη Ζήρεια ή Κυλλήνη (2.375μ.) Κορινθίας, δεύτερο σε ύψος βουνό της Πελοποννήσου.

Τσακαλάκι... η ανατολική κορυφή (1.697μ.), με φόντο τα Αροάνια Όρη ή Χελμός (2.355μ.).

Το Ξεροβούνι (1.502μ.), με τον δρόμο για Λευτέριανη, και στο βάθος το Παναχαϊκό (1.924μ.) και ο Ερύμανθος (2.223μ.).

Ερύμανθος Αχαΐας. Οι κορυφές Ωλενός (2.223μ.) και Προφήτης Ηλίας (2.125μ.).

Άποψη προς τα νοτιοδυτικά.

Η Δορβιτσά

Η Ανάληψη (Δερβέκιστα) Θέρμου, με φόντο τις εκβολές του Ευήνου, το ακρωτήρι του Αράξου και την Ζάκυνθο.

Αφήνοντας την κορυφή.

Θέα προς το Παναιτωλικό!

Αρδίνης.

Αναμέτρηση!

Για τους λάτρεις του αναγλύφου...

Τριανταφυλλιά, Άννινος, Κουκουρέχι.

Μπαίνοντας ξανά στο δάσος...
Κεφαλληνιακή Ελάτη (Abies cephalonica)