Χειμερινή ανάβαση στην Τσόκα Παναιτωλικού

   Μια χειμερινή «έκπληξη» στην καρδιά της άνοιξης δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο αλλά ούτε και μπορούμε να πούμε ότι συμβαίνει συχνά τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον στον βαθμό και στην ένταση που συνέβαινε κάποτε.

   Την φετινή χρονιά, όσα χιόνια δεν έφερε όλος ο χειμώνας, τα έφερε ο Μάρτιος, γι' αυτό οι ευκαιρίες για χειμερινές εξορμήσεις στα αγαπημένα μας μέρη δεν έπρεπε να πάνε χαμένες. Ύστερα από μια φοβερή ανάβαση στην κορυφή του Κούτουπα (δείτε σχετικό άρθρο εδώ), αποφασίσαμε να βρεθούμε και στην βουνοκορφή της Τσόκας, το «μπαλκόνι» του Παναιτωλικού με την απίστευτη θέα προς την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών.

  Αν και ο καιρός ως επί το πλείστον ήταν κλειστός, απολαύσαμε μια άκρως χειμερινή εξόρμηση στις κάτασπρες πλαγιές του Παναιτωλικού, με τα σύννεφα και τις ομίχλες να εναλλάσσονται πότε με ανοιχτό ορίζοντα, πότε με χιονόπτωση, δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση του βουνίσου μεγαλείου...

Μια πρώτη γεύση του φοβερού τοπίου, καθώς ανηφορίζουμε μέσα στο δάσος. Απέναντι ο νομός Ευρυτανίας, μέσα στα σύννεφα. 

Λίμνη Κρεμαστών.Στο πάνω μέρος το Τριπόταμο Ευρυτανίας και η γέφυρα Τατάρνας.

Ακόμα όρθιο.

Επισκοπή Ευρυτανίας!

Ο δρόμος για τα Αλέστια και η Μεγάλη Ράχη (1.487μ.), σε μια πλήρως χειμωνιάτικη πόζα....

Η Τέμπλα (1.710μ.) της Χελιδόνας.

Υδάτινος καθρέφτης.

Βγαίνοντας σιγά σιγά στο γυμνό τμήμα του βουνού.

Αντίθεση.

Στα απότομα περάσματα της ΒΔ κόψης. Πίσω μας, σχεδόν ολόκληρο το ανάπτυγμα του βουνού, από την βάση ως την κορυφή!

Λίγο ψηλότερα, το σκηνικό αλλάζει εντελώς.

Τελευταία μέτρα.

Στην πρώτη κορυφή (1.662μ.), μέσα στο σχεδόν απόλυτο λευκό!

Από την δεύτερη (και ψηλότερη) κορυφή της Τσόκας, κοιτώντας δυτικά.

Η ευρυτανική πλευρά του βουνού... κάτω χαμηλά τα Αλέστια.

Μόλις ξέσπασε η χιονόπτωση! Ο δρόμος για Φτελιά και κάτω χαμηλά ο Τρικεριώτης.

Επιστρέφοντας στην πρώτη κορυφή.

Κοιτώντας πίσω! Η δεύτερη κορυφή της Τσόκας...

Οι δυτικές πλαγιές του βουνού.

Η Χούνη, εν μέσω χιονόπτωσης!

Κατεβαίνοντας.

Καθώς χάνουμε υψόμετρο τα σύννεφα όλο και αραιώνουν, αποκαλύπτοντας σιγά σιγά ένα πανέμορφο τοπίο!

Στο βάθος ο οικισμός των Κρεμαστών (Ορφανό).

Έργο τέχνης!

Ο δρόμος για Αλέστια.

Σύννεφα πάνε κι έρχονται...

Ο Ψηλόβραχος, η γέφυρα και η Επισκοπή.

Κάτω χαμηλά ο Άγιος Βασίλειος.

Η Ανατολική Φραγκίστα Ευρυτανίας.

Όρη Βάλτου: η Καλάνα (1.508μ.) και ο Αντρώνης (1.373μ.)

Το Πικροβούνι (1.637μ.), στον όγκο της Χελιδόνας.

Το φοβερό Τρύπιο Βνι (1.695μ.), της Χελιδόνας.

Ο Πύργος (1.629μ.), κορυφή του συγκροτήματος της Καλιακούδας.

Τυμφρηστός, κορυφή Κουμπί (1.877μ.).

Η Μάρτσα (1.688μ.), παρακλάδι των Ανατολικών Αγράφων.

Ανατολικά Άγραφα: Καυκί (1.726μ.).

Ανατολικά Άγραφα... ένα κολλάζ ατέλειωτων βουνοκορφών.
Πύργος, Μίχος, Βοϊδολίβαδο, Κόφτρα, Κουκουρούντζος, Κατσαντώνη, Ψηλόραχη, Μασκρό

Βόρεια Άγραφα, Βουτσικάκι (2.152μ.)

Δυτικά Άγραφα, Καλόγερος (1.714μ.).

Το Γαλάτσι ή Ασημένιο Βουνό (1.894μ.) των Δυτικών Αγράφων, και πίσω αριστερά το Αυγό (2.148μ.) Τρικάλων.

Η Τσούκα ή Ανάληψη (1.473μ.), με τα Λεπιανά στους πρόποδές της, και στο βάθος δεξιά το Καπ Γκρας (1.931μ.) του όρους Νεράϊδα Τρικάλων.

Η Μυρμιτζάλα (1.542μ.) με φόντο τον όγκο του Κοκκινόλακκου (1.796μ.), βουνά των νομών Καρδίτσας και Άρτας αντίστοιχα.

Μέσα στα σύννεφα ο Κρυάκουρας (2.147μ.) και η Κακαρδίτσα (2.429μ.).

Οι Αετοί (1.852μ.), προέκταση των βουνών του Βάλτου προς τον νομό Άρτας.

Κι όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, ο καιρός ανοίγει όταν έχουμε φύγει απ' την κορυφή...

Κατεβαίνοντας από Σκιαδαίικα προς Κάμπο Χούνης...
ο Άγιος Νεκτάριος με φόντο τον Κούτπα (1.795μ.).

Η διαδρομή στο Wikiloc:

Powered by Wikiloc