Ανάβαση στον Πύργο της Φτέρης (Δυτικά Άγραφα)

   Φτέρη. Αναμφισβήτητα ένα από τα πιο τραχιά, δύσβατα και δύσκολα βουνά των Αγράφων, αν όχι το δυσκολότερο όλων. Μαζί με την αμέσως γειτονική κορυφή Κουρούνα, ο πολύκορφος όγκος της Φτέρης δικαίως κατέχει αυτή την πρωτιά, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο άκρως ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές διαδρομές.

   Μια από αυτές είναι η διάσχιση της βόρειας κόψης, η οποία περνώντας από την κορυφή Πύργος και στην συνέχεια από τα Μαύρα Στεφάνια φτάνει στην ψηλότερη κορυφή του βουνού, την Πυραμίδα. Η λέξη «χάος» είναι πολύ λίγη για να περιγράψει το τί συναντά κανείς εκεί. Κοφτερά χτένια με πλάτος πολύ λιγότερο από 1 μέτρο στην καλύτερη περίπτωση, εσοχές που ίσα ίσα βρίσκεις χώρο να πατήσεις κι ακριβώς από κάτω άβυσσος, με ατέλειωτες σάρες και συντρίμμια του βουνού να διακοσμούν τον μακρινό αλλά παράλληλα τόσο κοντινό πυθμένα. 

  Έχοντας προγραμματίσει να περάσουμε ένα διήμερο σε αυτά τα μαγευτικά μέρη, εκμεταλλευόμενοι όσο το δυνατόν περισσότερο από τον διαθέσιμο χρόνο μας, κατασκηνώσαμε  το πρώτο βράδυ στον ερειπωμένο πλέον οικισμό «Μέρσα» Επινιανών με σκοπό την επόμενη μέρα να βρεθούμε στα Μαύρα Στεφάνια και την κορφή της Φτέρης. Αν και το εγχείρημα δεν ολοκληρώθηκε, οι εικόνες και τα τοπία που αντικρίσαμε όντας για πρώτη φορά επισκέπτες της συγκεκριμένης γωνιάς των Αγράφων, δικαίωσαν στο έπακρο την επιλογή μας να βρεθούμε εκεί.

Δείπνο στη Μέρσα, με το βλέμμα στα αυριανά λημέρια. Λούτσι, Πρατίνα, Φτέρη και Κουρούνα κλείνουν τον ορίζοντα στα δυτικά.

Η Κουρούνα (1.910μ.) με τις άγριες ορθοπλαγιές της, στο πρωινό ξεκίνημα.

Ένα από τα εναπομείναντα κονάκια στη Μέρσα. Πάνω δεξιά ο Καλόγερος (1.755μ.) και στο βάθος Καυκί (1.751μ.), Καλιακούδα (2.099μ.) και Χελιδόνα (1.974μ.).

Κάτω από την Κουρούνα, παλεύοντας με τις φτέρες, την οργιώδη βλάστηση και τα... άκρως ενοχλητικά μυγάκια που μας γυροφέρνουν συνεχώς.

Στον πρώτο αυχένα, κοιτώντας απέναντι τον άγριο όγκο της Φτέρης (2.127μ.). Τέρμα δεξιά το διάσελο και το ανέβασμα στον Πύργο.

Συνεχίζουμε για το διάσελο.

Αντίθεση...

Καλόγερος (1.755μ.), Λιάκουρα (2.041μ.), Λούτσι (2.045μ.) και Πρατίνα (2.000μ.). 

Πλησιάζοντας το διάσελο (1.700μ.).

Ένα ευχάριστο δροσερό βοριαδάκι, μας περιμένει με το που βγαίνουμε στον αυχένα. Ό,τι πρέπει για στάση και αγνάντεμα προς την άλλη πλευρά.

Το Γιδρόκαστρο (1.758μ.) και κάτω το μονοπάτι που ενώνει τους ποιμενικούς οικισμούς Κρεββάτια και Παλούκια.

Στο βάθος τα Τζουμέρκα (2.393μ.), ακόμα χιονισμένα.

Μπαλντενήσι (2.035μ.), Κορυφή (2.009μ.), Σαλαγιάννη (2.130μ.), Διχάλα (2.087μ.), Σουφλί (2.090μ.) και Ντεληδήμ' (2.163μ.). Βουνά για ατέλειωτες περιπέτειες...

Συνεχίζοντας. Μπροστά μας ο Πύργος (2.025μ.) και η Πυραμίδα (2.127μ.).

Θέα προς τα νότια. Στο κέντρο το Τριβάλι και η Βλαχοπούλα.

Τραβερσάροντας τον Πύργο. Το διάσελο, η Κουρούνα (1.910μ.) και ολόκληρη η λεκάνη που σχηματίζει το ρέμα Βασιλέσι στον πάτο της κοιλάδας. Χαμηλά στο κέντρο τα Παλούκια.

Η Διχάλα (2.087μ.) και το Σουφλί (2.090μ.). Στο κάτω μέρος, το χαμηλότερο σημείο επί της κορυφογραμμής Πλάκα - Μπαλντενήσι, απ' όπου περνά το μονοπάτι Παλούκια - Ασπρόρεμα (διακρίνεται μικρό τμήμα του).

Ξεχασμένη στράτα στις πλαγιές της Πλάκας.

Η Πλάκα (1.853μ.), με το μονοπάτι από Παλούκια προς Ασπρόρεμα. Στο βάθος η Τσουκασάκα (1.980μ.) και το Βουτσικάκι (2.152μ.), ορθώνονται μέσα στην βουνοθάλασσα των Αγράφων.

Ανηφορίζοντας προς τον Πύργο. Πίσω μας ακριβώς το Γιδόκαστρο (1.758μ.).

Θέα προς τα δυτικά. Απέναντι η Στάρα (1.823μ.) και στον ορίζοντα τα βουνά του Βάλτου.

Κάτω χαμηλά τα χωριά της βορειοδυτικής Ευρυτανίας (Βασιλέσι, Πρασιά, Πρόδρομος, Κέδρα).

Το Βασιλέσι.

Ευρυτανία, Καρδίτσα και Άρτα, σε τρια διαδοχικά επίπεδα.

Πύργος, όνομα και πράμα!

Στα αριστερά μας η άκρως επιβλητική Κουρούνα (1.910μ.), με τις πλαγιές απ' όπου περάσαμε για να φτάσουμε ως εδώ...

Τα Παλούκια, στα βόρεια ριζά της Κουρούνας.

Παλούκια. Δυστυχώς χωρίς ζωή πλέον...

Στον Πύργο (2.025μ.), δυομιση ώρες μετά την εκκίνηση.

Μπροστά μας τα Μαύρα Στεφάνια, η περιβόητη βόρεια κόψη της Φτέρης.

 Πάνω ψηλά η Πυραμίδα (2.127μ.).

Χάος.

Ο Πύργος (2.025μ.) και τμήμα του χτενιού που δισχίσαμε. Δεξιά η Κουρούνα (1.910μ.).

Την συνέχεια προς Πυραμίδα συνθέτει ένα αρκετά επίμηκες σκαμπανέβασμα που αναγκαστικά πρέπει να γίνει «καβάλα» πάνω στα χτένια και έπειτα σε πιο φαρδιά κόψη με χαώδης γκρεμούς δεξιά κι αριστερά. Φοβερά ενδιαφέρον και εντυπωσιακό πέρασμα, που το αφήνουμε για άλλη φορά, έχοντας στο νου μας την επιστροφή αλλά και την αυριανή ανάβαση στην Ασημόραχη...

*Περιηγηθείτε σε κύκλο 360 μοιρών στο παραπάνω βίντεο, κάνοντας κλικ και "σέρνοντας" παράλληλα τον κέρσορα του ποντικιού προς το επιθυμητό σημείο

Η Στάρα (1.823μ.) και ακριβώς απο κάτω μας οι ατέλειωτες σάρες, συντρίμμια του όγκου στον οποίο βρισκόμαστε.

Σε πρώτο πλάνο τα Λακκώματα (1.833μ.), το Οψιμοχώραφο (1.785μ.) και η Πυραμίδα (2.003μ.) και πίσω το Γαλάτσι (1.894μ.) με τον Κοκκινόλακκο (1.796μ.). Στον ορίζοντα αχνοφαίνονται Τζουμέρκα, Κρυάκουρας, Κακαρδίτσα και Χατζή.

Το κονάκι που στέκεται ακόμη όρθιο στη Μέρσα, με τον δρόμο προς Επινιανά. Κάτω μπροστά, ο πρώτος αυχένας νότια της Κουρούνας, απ' τον οποίο περάσαμε το πρωί...

Ο Κουκουρούντζος (1.721μ.) με φόντο την ράχη της Νιάλας, την Σβώνη (2.040μ.), το Καρνόπι (1.973μ.) και την Μορφοράχη (1.783μ.).

Η Βλαχοπούλα.

Μυοσωτίς (Myosotis arvensis).

Ένας Φιδαετός (Circaetus gallicus), βολτάρει ακριβώς από πάνω μας...

Επιστροφή.

Στο προσκήνιο έρχεται ξανά η Κουρούνα, το κύριο εμπόδιο στην επιστροφή μας προς τη Μέρσα. 

Όλο και αλλάζει όψη! Αποφασίζουμε να την παρακάμψουμε από τα βόρεια, περνώντας απ' τα Παλούκια.

Αφήνουμε πίσω το διάσελο και τον Πύργο.

Τα Παλούκια, περικυκλωμένα από κορυφές στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Από εδώ και έπειτα ξεκινά ένας ατέλειωτος καταιγισμός από απίστευτης ομορφιάς τοπία...

«Τα μαντριά χαλάσανε, οι στρούγκες χορταριάσανε...»

Έλατα σκαρφαλώνουν στο Γιδόκαστρο.

Πλαγιές Κουρούνας.

Το στολίδι των βουνών.

Ο νέος και ο παλιός.

Απέραντο πράσινο.

Λίγο πιο μετά, στο μικρό λούκι μπροστά μας συναντάμε γάργαρο, τρεχούμενο νερό, παγωμένο στην... «κατάψυξη» της Κουρούνας. Όαση!
(54:11 παραπομπή σε βίντεο youtube )

Από πάνω μας τα μυτίκια και οι κορφές της Κουρούνας.

Συνεχίζουμε διασχίζοντας καταπράσινα λιβάδια.

 Πίνακας ζωγραφικής...

Δύσκολο να θες να φύγεις από εδώ!

Στον αυχένα, λίγο πριν αφήσουμε την κοιλάδα των Παλουκιών. 

Κομβικό σημείο.

Απέναντι οι βουνοκορφές των ανατολικών Αγράφων Βοϊδολίβαδο (1.776μ.), Μπορλέρο (2.017μ.), Πλάκα (2.004μ.), Φλυτζάνι (2.017μ.) και Καταραχιάς (2.003μ.). Σε πρώτο πλάνο το Γενίτσαρι (1.710μ.) και το Καυκί (1.608μ.).

Ματιά προς τα πίσω. Κουρούνα (1.910μ.), Πύργος (2.025μ.) και Γιδόκαστρο (1.758μ.).

Συναντώντας το μονοπάτι Μέρσα - Ασπρόρεμα.

Προς Μέρσα! Μπροστά μας μια ακόμα άγρια και εντυπωσιακή κορυφή, το Σφεντάμι (1.705μ.).

Στη μέση του πουθενά.

Ονειρικό πέρασμα...

Πλαγιές Κουρούνας. Κάθε έλατο και ένα αριστούργημα!

Άποψη προς τα πίσω.

Φτάνοντας στον αυχένα Σφεντάμι - Κουρούνα.

Ξανά στη Μέρσα.

Βίντεο και στίγμα της διαδρομής:

 *Το στίγμα θα το βρείτε στην περίγραφή του βίντεο στο Youtube