Κατελάνος & Περίχωρα: Ανάβαση σε Πέντε Πύργους και Φλυτζάνι Αγράφων

Όντας χαμένος μέσα στο μεγαλείο των Αγράφων, δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι το κάθε δευτερόλεπτο που περνά σε βρίσκει εκεί, σ' αυτόν τον ιστορικό τόπο, τον άγριο ορεινό όγκο της Πίνδου που χάρη σ΄ αυτόν (και όχι μόνο) κρατήθηκε ζωντανή η Ελλάδα. Ο χρόνος περνά γρήγορα, τα τοπία σε καθηλώνουν και το κάθε σου βλέμμα δύσκολα χορταίνει ή μεταφέρει στον νου τον τεράστιο όγκο «πληροφορίας» που αντικρίζει.

Φλυτζάνι & Πέντε Πύργοι. Η «σιλουέτα»
των κορυφών από τον δρόμο Καμάρια - Σάικα.

Τόσες βουνοκορφές, τόσα διάσελα και ρεματιές, τόσες «κρυφές γωνιές», δάση, πηγές, ορεινά λιβάδια, χαλιάδες, στεφάνια, το ανάγλυφο και οι κορυφογραμμές, μέσα από την εκατομμυρίων χρόνων ιστορία που κουβαλούν στην πλάτη τους, αφηνουν το μυαλό να περιπλανιέται καθώς άφωνος περιεργάζεσαι το τοπίο.

Από την μέχρι τώρα μικρή μας εμπειρία στην οροσειρά των Αγράφων (σ.σ. δείτε σχετικά άρθρα εδώ), αυτό που έχουμε αποκομίσει πέραν του μοναδικού φωτογραφικού υλικού είναι ότι πολύ δύσκολα καταφέρνει κανείς να μεταφέρει την ομορφιά του τόπου αυτού σε κάποιον που δεν έχει βρεθεί ποτέ εκεί. Παρ' όλα αυτά, θα προσπαθήσουμε ακόμα μια φορά να μοιραστούμε όσα αντικρίσαμε και σ' αυτή μας την εξόρμηση.

Οι κορφές όπως φαίνονται από τη Νιάλα.
Έργο ζωγραφικής του Χ. Παρθένη (RAW ART)

Ανηφορίζοντας από το δασικό χωριό Καροπλεσίου, όσο ψηλότερα μας επέτρεπε ο δύσβατος και αφημένος εδώ και χρόνια στην μοίρα του χωματόδρομος, φτάσαμε με το αυτοκίνητο σε όμορφο πλάτωμα όπου και κατασκηνώσαμε με θέα της βουνοκορφές Σβώνη, Πουλί και Παπαδημήτρη. Την επόμενη ημέρα, ακολουθώντας το μονοπάτι «Κ2» ανεβήκαμε στις κορυφές Πέντε Πύργοι και Φλυτζάνι, των οποίων η φιγούρα αποτελεί την γνωστή σε όλους «Κοιμωμένη των Αγράφων», δηλαδή το προφίλ μιας γυναικείας μορφής η οποία ξαπλωμένη ατενίζει τον ουρανό...

Το σούρουπο πέφτει.

Η επόμενη ημέρα μας χαρίζει ήδη πανέμοφες εικόνες.

Περπατώντας στον χωματόδρομο.

Ατέλειωτο πράσινο. Απέναντί μας οι βουνοκορφές Τραγόσταλος (1.845μ.), Παπαδημήτρη (1.931μ.) και Πουλί (1.847μ.) και κάτω τα Πετράλωνα, χαμένα μέσα στο απέραντο ελατόδασος.

Τα Πετράλωνα (Σάικα) Ευρυτανίας.

Έχοντας μόλις μπει στο μονοπάτι, συναντούμε ποτίστρα με άφθονο, πόσιμο νερό.

Μετά από σύντομη πορεία μέσα σε ελατόδασος βγαίνουμε στο γυμνό τμήμα του βουνού. Στόχος το διάσελο ευθεία πάνω.

Πίσω μας, η θέα όλο και «εμπλουτίζεται»...

Σύντομη στάση στο διάσελο, με θέα προς Θεσσαλία. Στο βάθος η Σουφλιστάρα (1.765μ.) και η λίμνη Πλαστήρα.

Ο Άνεμος (2.044μ.) και το Συμπεθερικό (2.115μ.), κορυφές του Τυμφρηστού.

Μετά το διάσελο, κοιτώντας πίσω.

Πετράλωνα (1.701μ.), Καυκί (1.726μ.) και Χελιδόνα (1.974μ.)... στην ίδια ευθεία!

Γρήγορα κερδίζουμε ύψος.

Η πρώτη οπτική επαφή με την κορυφή.

Εύκολη πορεία με υπέροχη θέα.

Η Γραμμένη (1.817μ.), με φόντο τις βουνοκορφές Καλόγερος (1.755μ.), Λιάκουρα (2.041μ.), Λούτσι (2.045μ.) και Πρατίνα (1.993μ.), των δυτικών Αγράφων.

Η θέα προς τις υπόλοιπες κορφές του νότου, πλέον ανεμπόδιστη. Στο κέντρο η Σάικα.

Πλησιάζοντας στον κύριο όγκο της κορυφής. Στο βάθος η Νιάλα.

Παλιόλακκα. Ένας από τους τρεις ποιμενικούς οικισμούς της Νιάλας.

Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην Νιάλα (Μεσαία Νιάλα ή Νεραϊδα).

Η Μεσαία Νιάλα (Νεράιδα).

Πετράλωνα (1.701μ.), Πουλί ή Πλιού (1.847μ.), Κόψη (1.940μ.) και στον ορίζοντα η Καλιακούδα (2.099μ.).

Η Κόψη (1.940) και πίσω το Μέγα Ίσωμα (1.946μ.) με την Καλιακούδα (2.099μ.)

Φτάνοντας στα εκτεθειμένα πέρασματα.

Το πρώτο εκτεθειμένο πέρασμα, κοιτώντας προς τα πίσω.

Στη συνέχεια βγαίνουμε σε μικρό πλάτωμα, έχοντας μπροστά μας το δεύτερο εκτεθειμένο πέρασμα (χτένι) και απέναντι την κορυφή.

Το χτένι, όπως φαίνεται ανεβαίνοντας στην κορυφή. Αριστερά οι κορυφές Πετσαλούδα (1.771μ.) και Σουφλιστάρα (1.765μ.).

Δυόμιση ώρες μετά την εκκίνηση, φτάνουμε στην κορυφή (2.004μ.).

Άποψη προς τα ανατολικά. Ακριβώς κάτω τα γκρέμια και η κόψη των Πέντε Πύργων και απέναντι το Φλυτζάνι (2.017μ.).

Σε πρώτο πλάνο το Μπορλέρο (2.017μ.) και πίσω οι βουνοκορφές Βουτσικάκι (2.152μ.), και Καράβα (2.184μ.) των βορείων Αγράφων. Στον ορίζοντα διακρίνονται διάφορα βουνά της Πίνδου (Τζουμέρκα, Λάκμος, Αυγό, Τριγγία, Κόζιακας).

Η Τριγγία (2.204μ.).

Στο βάθος οι κορφές Μέγας Τράπος (2.124μ.) και Τσουκαρέλα (2.294μ.) του Λάκμου.

Κάτω ο Μίχος (1.800μ.), στο κέντρο τα Καυκιά (1.865μ.) και πίσω η Στρογγούλα (2.112μ.), η Βρωμερή (1.965μ.), ο Κρυάκουρας (2.147μ.) και το Χατζή (2.038μ.).

Τα Τζουμέρκα (2.393μ.), με τις τελευταίες χιονούρες.

Η περιοχή της Νιάλας. Διακρίνονται οι ποιμενικοί οικισμοί Παλιόλακκα και Νιάλα (Νεράιδα), και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Στο βάθος δεξιά τα Δυτικά Άγραφα (Λιάκουρα, Λούτσι, Φτέρη) και τέρμα αριστερά τμήμα του Παναιτωλικού.

Ο Καταραχιάς (2.003μ.). Μέσα στα σύννεφα η Φτέρη (2.127μ.).

Στις παρυφές της Φτέρης η Βλαχοπούλα, ποιμενικός οικισμός της κοινότητας Επινιανών.

Η πριονωτή κορυφογραμμή του Παναιτωλικού: Τσόκα, Πριόνα, Κούτουπας, Γρεκάκι, Σταράκι, Σούφλα, Προφήτης Ηλίας και Φαφούτα...

Θέα προς τον νότο.

Η συνέχεια της οροσειράς προς τα νότια: Τραγόσταλος (1.845μ.), Παπαδημήτρη (1.931μ.), Πουλί (1.847μ.), Κόψη (1.940μ.), Σβώνη ή Σβόν' ή Μαράθια (2.040μ.), Πετράλωνα (1.701μ.) και Καρνόπι (1.973μ.).

Ο Τραγόσταλος (1.845μ.) και ο Παπαδημήτρης (1.931μ.), με φόντο τα Βαρδούσια (2.495μ.).

Το Βελούχι (2.313μ.).

Η Πράσινη Λαγκάδα (1.687μ.) της Καλιακούδας, με φόντο το Κουκουρέχι (1.746μ.).

Στο βάθος ο Κατελάνος (1.924μ.), η Καταβόθρα (1.752μ) και το Νεραϊδοβούνι (1.781μ.), κορφές του Παναιτωλικού.

Κρηπίδα η Ιερή (Crepis sancta).

Αφήνοντας την κορυφή.

Στόχος μας να κατηφορίσουμε στην πλαγιά κάτω δεξιά.

Γρήγορα χάνουμε υψόμετρο. Πίσω μας οι Πέντε Πύργοι.

Απότομη πλαγιά, που ευτυχώς πατιέται έυκολα.

Ο μεγάλος χαλιάς στην βάση των ορθοπλαγιών.

Ακριβώς πάνω μας, οι Πέντε Πύργοι.

Πλησιάζουμε το Φλυτζάνι. Στο κέντρο διακρίνεται το μονοπάτι που θα μας βγάλει στο διάσελο (πάνω δεξιά).

Στο διάσελο (1.790μ.)

Από το διάσελο, κοιτώντας τον όγκο των Πέντε Πύργων.

Προς Φλυτζάνι.

Ο ανήφορος απότομος, αλλά με τέτοια θέα η κούραση είναι το τελευταίο πράγμα που μας απασχολεί.

Τα λόγια περιττά...

Βήμα - βήμα, όλο και κερδίζουμε υψόμετρο.

Αγράφων μεγαλείο!

Ώρα για μια ανάσα.

Μετά από αρκετή ώρα έχουμε θέα προς τα δυτικά.

Στην κορυφή (2.017μ.).

Οι Πέντε Πύργοι (2.004μ.).

Η Νεράιδα (Σπινάσα) Καρδίτσας, στους πρόποδες της Μάρτσας (1.688μ.).

Ο Ίταμος (1.490μ. και 1.504μ.).

Λίμνη Πλαστήρα και στο βάθος η Καρδίτσα.

Η Αγία Παρασκευή, η λίμνη Πλαστήρα και στο βάθος τα Τρίκαλα.

Η Καλαμπάκα, με τα Μετέωρα και τον Πηνειό ποταμό.

Η θέα προς τα βόρεια.

Δεξιά το Βουτσικάκι (2.152μ.), αριστερά η Καράβα (2.184μ.) και στο κέντρο ο Μίχος (1.800μ.), ο Πύργος (1.804μ.) και το Γεννητάκι (1.825μ.).

Παιχνίδια του ήλιου με τις κορφές...
Μπροστά το Βουτσικάκι και πίσω, διαδοχικά: Γρούμπουλο (1.857μ.), Κουλκουτσάρι (2.016μ.), Φούρκα (1.882μ.), Αυγό (2.148μ.) και Μαρόσα (2.044μ.).